Η Volvo θα συμμετασχει στο Παγκοσμιο Πρωταθλημα Αυτοκινητων Τουρισμου με οδηγο τον Κριστιαν Νταλ (Christian Dahl), παλιος πρωταθλητης αγωνων και πρωην ιδιοκτητης της Polestar.
Μετα την εξαγορα της Polestar, η Volvo Cars ανακοινωνει και την επισημη εμπλοκη της στο μηχανοκινητο αθλητισμο. Η Volvo θα συμμετασχει στο Παγκοσμιο Πρωταθλημα Αυτοκινητων Τουρισμου – FIA WTCC (World Touring Car Championship) για το 2016. Η συμμετοχη θα γινει μεσα απο την ομαδα Polestar Cyan Racing, η οποια θα προετοιμασει και θα υποστηριξει δυο Volvo S60 Polestar, σε ενα μακροπνοο προγραμμα εμπλοκης της σουηδικης μαρκας με το Motorsport. Η ανακοινωση συμπιπτει με την επετειο 30 χρονων απο την κατακτηση απο τη Volvo του Ευρωπαϊκου Πρωταθληματος Αυτοκινητων Τουρισμου, το 1985, με το Volvo 240 Turbo.
Η επιλογη του WTCC δεν ειναι τυχαια. Συμφωνα με τον Νιλς Μελλερ (Niels Möller), COO της Polestar, που πλεον αποτελει τoν κλαδο για τα μοντελα επιδοσεων της Volvo Cars, «το WTCC αποτελει την ιδανικη πλατφορμα για να επιδειξει η Volvo τεχνολογια αιχμης σε συναρπαστικο, αγωνιστικο περιβαλλον, σε παγκοσμιο επιπεδο. Παραλληλα, το WTCC θα αποτελεσει ενα απαιτητικο πεδιο δοκιμων, με ολη την τεχνογνωσια που θα αποκομισει η Volvo απο τη συμμετοχη της να περναει και στα αυτοκινητα παραγωγης!»
Η Volvo θα συμμετασχει στο Παγκοσμιο Πρωταθλημα Αυτοκινητων Τουρισμου με οδηγο τον Κριστιαν Νταλ (Christian Dahl), παλιος πρωταθλητης αγωνων και πρωην ιδιοκτητης της Polestar.
Η Cyan Racing προεκυψε ως ονομα μετα την εξαγορα της Polestar απο τη Volvo Cars. Προκειται για την αγωνιστικη ομαδα, το μονο κομματι της Polestar που παρεμεινε ανεξαρτητο και δεν περασε στην ιδιοκτησια της Volvo. Στο «τιμονι» της παραμενει ο Κριστιαν Νταλ (Christian Dahl), παλιος πρωταθλητης αγωνων και πρωην ιδιοκτητης της Polestar. Η Cyan Racing ξεκινησε τη συνεργασια της με τη Volvo το 1996, τοτε ως Polestar Racing. Εκτοτε, ως ομαδα κατεκτησε για τη Volvo επτα πρωταθληματα αυτοκινητων τουρισμου στη Σουηδια, με τους οδηγους της να ανακηρυσσονται πρωταθλητες εξι φορες. Πιο προσφατη επιτυχια, αυτη της σεζον που τελειωσε, με διπλη κατακτηση τοσο για την ομαδα οσο και τον οδηγο, τον Τεντ Μπιερκ (Thed Björk) ο οποιος μαλιστα αναδειχθηκε πρωταθλητης για τριτη συνεχομενη χρονια, μοναδικο επιτευγμα στην ιστορια του θεσμου! Το ρεκορ συνεπεσε με τα γενεθλια των 20 χρονων της ομαδας, που εχουν αποφερει 16 τιτλους, 100 νικες, 223 θεσεις στο βαθρο και 89 pole position.
Κανοντας ενα αλμα στο χρονο, το 1985 ηταν μια χρυση χρονια για την πορεια της Volvo στους αγωνες. Το Volvo 240 Turbo κατεκτησε το Ευρωπαϊκο Πρωταθλημα Αυτοκινητων Τουρισμου (ETCC), αλλα και το γερμανικο του αναλογο, το Deutsche Touringwagen Meisterschaft (DTM).
Το 1981, η Volvo παρουσιασε την υπερτροφοδοτουμενη εκδοση του οικογενειακου της μοντελου, του 240, κερδιζοντας προσβαση σε μια εντελως νεα αγορα. Επροκειτο για μια εμφατικη αποδειξη οτι η Volvo οχι μονο ειχε την ικανοτητα να κατασκευαζει ασφαλη και αξιοπιστα αυτοκινητα με παροιμιωδη αντοχη στο χρονο, αλλα μπορουσε επισης να τα καθιστα γρηγορα και ευχαριστα στην οδηγηση. Χαρη στη χρηση του turbo, ο στιβαρος κινητηρας B21ET των 2,1 λιτρων απεδιδε 155 ιππους, κατι που σημαινε οτι το 240 Turbo μπορουσε να κανει το 0-100 (χλμ./ωρα) σε 9 δευτερολεπτα και να πετυχει τελικη ταχυτητα 195 χλμ./ωρα. Το 240 Turbo Estate ηταν το πιο γρηγορο μοντελο παγκοσμιως στην κατηγορια του.
Το 1982, θεσπιστηκαν νεοι διεθνεις κανονισμοι για το Group A. Τα αυτοκινητα που επροκειτο να παρουν μερος σε αγωνιστικες δραστηριοτητες επρεπε να προερχονται απευθειας απο τη γραμμη παραγωγης, ενω επιτρεποταν μονο ενας περιορισμενος αριθμος τροποποιησεων. Επιπλεον, για να ανταποκρινεται ενα μοντελο στους κανονισμους του Group A, χρειαζοταν να κατασκευαζεται σε τουλαχιστον 5.000 μοναδες ετησιως. Επρεπε, επισης, να διαθετει το λιγοτερο τεσσερα καθισματα και το ελαχιστο βαρος του να ειναι αναλογο με τη χωρητικοτητα του κινητηρα του. Αυτοι οι κανονισμοι ταιριαζαν γαντι στο Volvo 240 Turbo.
Οι κανονισμοι απαιτουσαν ακομη την κατασκευη τουλαχιστον 500 «evolution cars» – και για αυτον το λογο δημιουργηθηκε το 240 Turbo Evolution. Τον Ιουλιο του 1983, τα 500 αυτοκινητα παραταχθηκαν για επιθεωρηση -χωρισμενα σε δυο ομαδες, μια στη δυτικη ακτη των Η.Π.Α. και μια στην ανατολικη- προκειμενου να διαπιστωθει οτι οντως ηταν ομοιομορφα. Τα αυτοκινητα ηταν εξοπλισμενα με μεγαλυτερα turbo, τροποποιημενα συστηματα ελεγχου κινητηρων, αλλα και με το συστημα Water Turbo Traction, με ψεκασμο νερου στην εισαγωγη – προκειται για εφευρεση που εξελιχθηκε και κατοχυρωθηκε απο τη Volvo.
Η χρονια στην οποια το 240 Turbo μπηκε στον ανταγωνισμο του Group A ηταν το 1984. Η Volvo ηταν υπευθυνη για την κατασκευη του, ενω εξασφαλιζε οτι ολα τα απαιτουμενα ανταλλακτικα ηταν ομοιομορφα. Η συμμετοχη ανατεθηκε σε ανεξαρτητες αγωνιστικες ομαδες. Ο απολογισμος της πρωτης χρονιας ηταν δυο νικες, μια στον αγωνα του Zolder στο Βελγιο, ενω η δευτερη στη γερμανικη πιστα του Norisring, την πρωτη χρονια της συμμετοχης στο DTM.
Το 1985, η προσηλωση της Volvo ενισχυθηκε, καθως εγινε συμφωνια με δυο ομαδες οι οποιες θα λειτουργουσαν με ορους εργοστασιακης ομαδας. Ηταν μια επιλογη που στοχευε οχι μονο στο να υπερκερασει ανταγωνιστες οπως η Rover και η BMW, αλλα και στο να δημιουργησει εσωτερικο ανταγωνισμο αναμεσα στις δυο ομαδες. Η στρατηγικη αποδειχθηκε ιδανικη, καθως η 13η Οκτωβριου 1985, με τον τελευταιο αγωνα στο Estoril της Πορτογαλιας, βρηκε τη Volvo πρωταθλητρια στο ETCC, με εξι νικες στους δεκατεσσερις αγωνες. Οι οδηγοι που χαρισαν στη Volvo τον τιτλο ηταν ο Ιταλος Τζιανφρανκο Μπρακατελλι και ο Σουηδος Τομας Λιντστρομ. Λιγο αργοτερα, η κατακτηση του DTM απλα ολοκληρωνε το θριαμβο!
Η αγωνιστικη εκδοση του Volvo 240 Turbo ειχε κυλινδροκεφαλες απο αλουμινιο και σφυρηλατα πιστονια, μπιελες και στροφαλοφορους. Στον ψεκασμο εγινε χρηση ενος ειδικα σχεδιασμενου συστηματος K-jetronic της Bosch, ενω η τουρμπινα της Garrett ειχε μεγιστη πιεση 1,5 bar. Ως αποτελεσμα, ο κινητηρας των 2,1 λιτρων απεδιδε περιπου 300 ιππους και εδινε στο αυτοκινητο τελικη ταχυτητα 260 χλμ./ωρα.
Ολα τα κινητα τμηματα του αμαξωματος, οπως οι πορτες και το καπο, φτιαχνονταν απο λεπτοτερο μεταλλο σε σχεση με τα αντιστοιχα μερη των μοντελων παραγωγης. Ο πισω αξονας ηταν πιο ελαφρυς κατα 6 κιλα, ενω τα φρενα ειχαν τετραπιστονες δαγκανες και αεριζομενους δισκους. Ενα γρηγορο συστημα ανεφοδιασμου καθιστουσε δυνατη την πληρωση του ρεζερβουαρ με 120 λιτρα βενζινης υψηλων οκτανιων σε λιγοτερο απο 20 δευτερολεπτα.
Σαν να μην ηταν αρκετα τα τροπαια στο ETCC και το DTM, το 1985 η Volvo κατεκτησε επισης τα πρωταθληματα τουρισμου στη Φινλανδια, την Πορτογαλια και τη Νεα Ζηλανδια. Ακομη, την ιδια χρονια, ενα δεξιοτιμονο 240 Turbo κερδισε το πρωταθλημα ραλι στη Σκωτια.
.embed-container { position: relative; padding-bottom: 56.25%; height: 0; overflow: hidden; max-width: 100%; } .embed-container iframe, .embed-container object, .embed-container embed { position: absolute; top: 0; left: 0; width: 100%; height: 100%; }
