TopSpeed Supercar Sunday – Chapter : Lamborghini Miura
Λιγα αυτοκινητα στην ιστορια, εχουν επηρεασει την αυτοκινητοβιομηχανια, οπως η Miura. Κατα τη παρουσιαση της, πισω στο 1966, ο καινοτομος σχεδιασμος της, με τον κινητηρα στο κεντρο, εμελε να γινει η βαση πανω στην οποια εξελιχθηκαν και κατασκευαζονται απο τοτε, ολα τα supercars και hypercars.
Η Miura, δημιουργηθηκε παρα την θεληση του ιδιου του Feruccio Lamborghini, ωστοσο οι μηχανικοι του, καταφεραν να τον πεισουν να τους δωσει την αδεια για να μπει στη παραγωγη, γεγονος που ξεκινησε το μεγαλο \”πολεμο\” μεταξυ της Lamborghini και της Ferrari.
Η εξελιξη
To 1965, τρεις απο τους κορυφαιους μηχανικους της Lamborghini, οι Gian Paolo Dallara, Paolo Stanzani και Bob Wallace, αφιερωσαν μερος του προσωπικου τους χρονου, εκτος ωραριου εργασιας, για να εξελιξουν ενα πρωτοτυπο, με την κωδικη ονομασια P400. Ηθελαν να κατασκευασουν ενα αυτοκινητο, το οποιο ειναι ικανο τοσο στη πιστα, οσο και στο δρομο. Δουλευοντας πολλες νυχτες, μετα τη ληξη της βαρδιας τους, οι 3 μηχανικοι ηθελαν να δημιουργησουν ενα πρωτοτυπο, το οποιο θα επαιρνε την εγκριση του Ferruccio, καθως δεν θα ηταν ουτε πολυ ακριβο, ουτε θα εβγαζε εκτος πορειας το τοτε business plan της εταιρειας. Ο Feruccio, βλεποντας την δουλεια των μηχανικων του, πεισθηκε, και τους εδωσε το πρασινο φως, να ξεκινησουν την εξελιξη του συγκεκριμενου μοντελου, το οποιο, στη χειροτερη, κατα τη γνωμη του, θα ηταν ενα καλο μοντελο για το marketing και τη προωθηση του ονοματος της Lamborghini.
Η πρωτη ριζικη αλλαγη, ηταν η εγκαρσια τοποθετηση του V12, πραγμα που πρωτη φορα εγινε σε μοντελο της Lamborghini. Ο V12, επιπλεον, ηταν \”ενα\”, μαζι με το κιβωτιο ταχυτητων και το διαφορικο, μιας και υπηρχε μεγαλη ελλειψη διαθεσιμου χωρου. Το rolling chassis, που βλεπουμε και στη φωτογραφια, ειναι αυτο που παρουσιασε η Lamborghini στο Turin Salon, το 1965, με πολλους εντυπωσιασμενους επισκεπτες, να αρχιζουν να αγοραζουν ενα αυτοκινητο το οποιο ακομη κανεις δεν ειχε δει.
Ο σχεδιασμος του πρωτοτυπου μοντελου, ανατεθηκε στο Bertone, με αυτο να τελειωνει μολις μερικες μερες πριν το Σαλονι Αυτοκινητου της Γενευης το 1966. Κανεις απο τους μηχανικους, δεν ειχε προλαβει να δει αν το μηχανικο συνολο χωραει μεσα στο αμαξωμα. Και τι εκαναν ; Απλα καλυψαν το χωρο του κινητηρα και ο Sgarzi, υπευθυνος του τμηματος marketing και πωλησεων, απομακρυνε καθε πελατη απο το πισω μερος, προκειμενου να αποφυγει το συμβαν του να χρειαστει δειξει το χωρο του κινητηρα. Η στρατηγικη πετυχε, οπως ειχε πετυχει και τρια χρονια πριν, με την 350 GTV. Παρολα αυτα, η Miura ηταν η star της χρονιας εκεινης, με τη φημη του σχεδιαστη της, Marcello Gandini, να απογειωνεται.
Λογω της τεραστιας απηχησης που ειχε, η Miura μπηκε στη παραγωγη την αμεσως επομενη χρονια. Το ονομα της, προερχεται απο εναν φημισμενο για την εποχη, ισπανο εκτροφεα ταυρων. Η φημη της απογειωθηκε, οταν ειχε πρωταγωνιστικο ρολο στην αρχη της ταινιας \”The Italian Job\” το 1969.
Η ιστορια παραγωγης της και οι διαφορες εκδοσεις της
P400
Η πρωτη εκδοση της Miura, ηταν η P400. Ο κινητηρας της, ηταν ενας ατμοσφαιρικος V12, χωρητικοτητας 3.9 λιτρων, ο οποιος εκεινη την εποχη τοποθετουταν και στην 400GT. Ο κινητηρας ηταν εγκαρσια τοποθετημενος και απεδιδε 350 αλογα. Η Lamborghini κατασκευασε 275 P400, μεταξυ 1966 και 1969, παρολη την, για τα δεδομενα της εποχης, υψηλη τιμη της, στα 20.000 δολαρια (154.500 περιπου σε σημερινη αξια).
\”Δανειζομενοι\” ενα σχεδιαστικο στοιχειο απο το Morris Mini, (ναι καλα διαβασατε, απο το Morris Mini) η Lamborghini σχεδιασε τον κινητηρα και το κιβωτιο με τετοιο τροπο, ωστε να μοιραζονται το ιδιο λιπαντικο, σχεδιασμος που αλλαξε στις τελευταιες 96 Miura SV, αρκετα χρονια μετα, οπου και διαχωριστηκαν.
Μια ιστορια εχει, απο μη επιβεβαιωμενη βεβαια πηγη, οτι οι πρωτες 125 Miura, ηταν κατασκευασμενες απο μεταλλο 0.9 χιλιοστων, πιο λεπτο απο τις μετεπειτα, κανοντας τις ελαφρως πιο ελαφριες απο τις μετεπειτα. Ολα τα αυτοκινητα ειχαν μεταλλικο πλαισιο και πορτες, ενω τα εμπρος και πισω καπο τους, ηταν κατασκευασμενα απο αλουμινιο.
P400 S
Photo copyright : Emmanuel Viard (Flickr)
Η Miura P400 S, ευρεως γνωστη απλα ως Miura S, παρουσιαστηκε στο Σαλονι Αυτοκινητου του Τορινο, το Νοεμβριο του 1968, τρια χρονια μετα τη παρουσιαση του rolling chassis. Εφερε μικρες διαφοροποιησεις σε σχεση με την απλη P400, οπως ηλεκτρικα παραθυρα, χρωμιο στο πλαισιο του παραθυρου και των εμπρος φωτων, νεα κεντρικη κονσολα στο εσωτερικο με τα διαχρονικης ομορφιας \”rocker\” switches, νεα πολλαπλη εισαγωγης (κατα 2 χιλιοστα φαρδυτερη σε ολο το μηκος της), νεο \”προφιλ\” στους εκκεντροφορους και μια μικρη σχεδιαστικη διαφοροποιηση στο πισω μερος, που αυξησε μερικως το χωρο αποσκευων. Οι αλλαγες στα μηχανικα μερη, αυξησαν την αποδοση κατα 20 ιππους, συμφωνα με τη Lamborghini.
Photo copyright : Emmanuel Viard (Flickr)
Οι λοιπες διαφοροποιησεις, αφορουσαν διαφορες μικρες αλλαγες και προσθηκες (ντουλαπακι συνοδηγου που κλειδωνει, αλλαγη του σημειου τοποθετησης του αναπτηρα και τους μοχλου για το χειρισμο των υαλοκαθαριστηρων, καθως και single release μοχλους, για το ανοιγμα των εμπρος και πισω καπο). Με 800 δολαρια, μπορουσε κανεις να εχει στη Miura S του, ηλεκτρικα παραθυρα και κλιματισμο.
Η παραγωγη της ανερχεται σε 338 αντιτυπα, που κατασκευαστηκαν μεταξυ Δεκεμβριου 1968 και Μαρτιου 1971. Μερικοι αξιοσημειωτοι κατοχοι Miura S ειναι μεταξυ αλλων, ο Frank Sinatra (#4407), o Miles Davis και ο Eddie Van Halen, με την Miura S του να πρωταγωνιστει και στο τραγουδι του, Panama.
P400 SV
Η τελευταια και πιο διασημη εκδοχη της Miura, ειναι η P400 SV η Miura SV. Παρουσιαστηκε το 1971 και ειχε ως κυρια διαφορα διαφορετικο χρονισμο και διαφορεοποιημενα καρμπυρατερ 4X3-barrel, απο τη Weber.
Αυτες οι διαφοροποιησεις, αυξησαν την ιπποδυναμη του V12 κατα επιπλεον 15 ιππους, πλεον στους 385 με τη μεγιστη ροπη να ανερχεται στα 400Νm. Οι τελευταιες 96 SV, ηταν αυτες που πλεον εφεραν διαφορετικο συστημα λιπανσης για το κινητηρα και το κιβωτιο ταχυτητων, γεγονος που επετρεψε την χρηση διαφορετικου ειδους λιπαντικου για το καθε επιμερους μερος του μηχανικου συνολου της SV. Κατα αυτο το τροπο, περιοριστηκαν και οι ακριβες ζημιες που προκαλουνταν απο τα ρινισματα που αποκτουσε το λαδι απο το κιβωτιο ταχυτητων και το διαφορικο, τα οποια στη συνεχεια μεταφερονταν και στο κομματι του κινητηρα. Αυτη η αλλαγη επετρεψε επισης στη Lamborghini, να προσφερει και το προαιρετικο διαφορικο περιορισμενης ολισθησης.
Η SV ξεχωριζει απο τις υπολοιπες Miura, απο την ελλειψη \”φρυδιων\” στα εμπρος φωτα, τα φαρδυτερα πισω φτερα με τα φαρδυτερα πισω ελαστικα και τα διαφορετικα πισω φωτα.
Η συνολικη της παραγωγη, ανερχεται σε μολις 150 αυτοκινητα.
Μετα την εκθεση του σε διαφορα Σαλονια Αυτοκινητου, το αυτοκινητο πουληθηκε στον Οργανισμο ILZRO (International Lead Zinc Research Organazation), οποιος το εκανε αυτοκινητο – εκθεμα, δειχνοντας της εφαρμογες του κραματος μεταλου Zinc, στα αυτοκινητα.
P400 Jota
To 1970, ο οδηγος εξελιξης της Lamborghini, Bob Wallace, δημιουργησε ενα αυτοκινητο εξελιξης, για να πληρει τις προδιαγραφες της κατηγοριας Appendix J της FIA, με τη Miura Jota (η ισπανικη προφορα του γραμματος J).
Ο Wallace, εκανε εκτενεις διαφοροποιησεις στο σασι και στο κινητηρα της απλης Miura. Αντικατεστησε πολλα μεταλλικα κομματια του αυτοκινητου με μεταλλο Avional (το κραμα μεταλλου που χρησιμοποιουνταν εκεινη την εποχη στα αεροσκαφη) και αντικατεστησε ολα τα παραθυρα, με πλαστικα, μειωνοντας το βαρος της κατα 360 κιλα.
Επιπλεον, ανασχεδιασε το εμπρος μερος, με τα δυο spoiler, καθως και καλυματα για τα αασχεδιασμενα φαναρια της, τα οποια σε συνδυασμο με την ανασχεδιασμενη αναρτηση και τις ελαφρυτερες ζαντες, προσθεταν και αλλο στον αγωνιστικο της χαρακτηρα.
Στο μηχανικο κομματι, το ενιαιο μεγαλο ντεποζιτο αντικατασταθηκε με δυο μικρα, εγινε αυξηση της συμπιεσης του κινητηρα, τοποθετηθηκαν αλλοι εκκεντροφοροι, ηλεκτρονικη αναφλεξη, ξηρο καρτερ και μια εξατμισης με πιο ελευθερη ροη απο τη βασικη.
Η SVJ, απεδιδε καπου μεταξυ 418 και 440 ιππων, και επισημα κατασκευαστηκε μονο μια, η #5084, την οποια ο λατρης και ιστορικος στο θεμα της Miura, Joe Sackey στο βιβλιο του \”The Lamborghini Miura Bible\”, ανακαλυψε πως επροκειτο για μια SV του εργοστασιου, που μετατραπηκε σε Jota και οχι για ενα εξ\’ ολοκληρου νεο αυτοκινητο.
Μετα απο πολλες δοκιμες, το αυτοκινητο πουληθηκε σε εναν συλλεκτη, ο οποιος το τρακαρε τον Απριλιο του 1971 σε εναν επαρχιακο δρομο εξω απο τη Brescia, με το αυτοκινητο να καιγεται ολοσχερως. Ολες οι Jota που πιθανον υπαρχουν, ειναι αντιγραφα βασισμενα στην #5084.
Η Jota της εικονας, ανηκει στο βρετανο συλλεκτη Piet Pulford, με τη μετατροπη της να εχει γινει απο τον Chris Lawrence της Wymondham Engineering και ειναι το αυτοκινητο #3033.
P400 SV/J
Οσο αφορα την Miura SVJ, υπαρχουν μολις 6 γνησιες, 1 καινουργια (#5090) και 5 SV που εγιναν μετατροπη σε SVJs απο την ιδια τη Lamborghini (#4934, #4860, #4892, #4990 & #5084), με ολες να εχουν κατασκευαστει, οσο η Miura ηταν ακομη στη παραγωγη.
Η πιο \”διασημη\” απο ολες, σε ο,τι αφορα την ιστορια της ειναι η #4934. Κατασκευαστηκε για το Σαχη του Ιραν, Mohammad Reza Pahlavi, ο οποιος την ειχε υπο συνεχη φρουρηση στο παλατι του, μαζι με την SV, στη Τεχερανη. Οταν εγκατελειψε τη χωρα κατα την Ιρανικη Επανασταση, το αυτοκινητο κατασχεθηκε απο το κρατος και πουληθηκε, το 1995 στο Ντουμπαϊ. Το 1997, το ιδιο αυτοκινητο, πωλειται απο μια δημοπρασια της Brooks στον Nicolas Cage, ο οποιος την κρατα μεχρι το 2002.
Η πιο προσφατη γνησια ταυτοποιημενη, συμφωνα με τα εγγραφα που εδωσε η Lamborghini, ειναι η 7η SVJ (2η γνησια, που δεν ηταν μετατροπη απο SV) #4892, η οποια κατεχει και τη τιμη ρεκορ, στα 1.9 εκατομμυρια δολαρια.
Μια 8η SVJ, ειχε γινει μετατροπη απο καποια σασι που ειχαν περισεψει απο τις Miura S, μεταξυ 1983 και 1987, απο το εργοστασιο της Lamborghini, για τον Jean Claude Mimran, εναν εκ των αδερφων Mimran, τοτε ιδιοκτητων της Lamborghini. Οι ιστορικοι βεβαια, δεν την αναγνωριζουν ως γνησια SV, μιας και δημιουργηθηκε πολυ μετα αφοτου η Miura ειχε βγει απο τη παραγωγη, ασχετως αν η κατασκευη της ειναι δουλεια της ιδιας της Lamborghini.
Πολλες επιπλεον Miura, εχουν γινει μετατροπες σε SVJ standards, απο διαφορες εταιρειες σε Ελβετια, ΗΠΑ και Ιαπωνια, χωρις ωστοσο να εχουν καποια επιπλεον αξια.
Roadster
Αλλη μια one-off δημιουργια, ηταν η Miura Roadster, η οποια κατασκευαστηκε ως show car απο τον Bertone και παρουσιαστηκε στο Σαλονι Αυτοκινητου των Βρυξελλων το 1968.
Μετα την εκθεση του σε διαφορα Σαλονια Αυτοκινητου, το αυτοκινητο πουληθηκε στον Οργανισμο ILZRO (International Lead Zinc Research Organazation), οποιος το εκανε αυτοκινητο – εκθεμα, δειχνοντας της εφαρμογες του κραματος μεταλου Zinc, στα αυτοκινητα.
Το συγκεκριμενο μοντελο εμεινε γνωστο ως η Miura ZN75. Και αλλες Miura εγιναν targa-top, ωστοσο η ZN75, ηταν η μονη που βγηκε απο το εργοστασιο εξαρχης ως targa-top.
P400 SVJ
Το συγκεκριμενο one-off μοντελο, παρουσιαστηκε στο stand της Lamborghini στο Σαλονι Αυτοκινητου της Γενευης, το 1981, μαζι με τις τοτε νεες, Jalpa και LM002, λιγο αφοτου εγινε διευθυνων συμβουλος της εταιρειας ο Patrick Mimran.
Αρχικα, ηταν μια κιτρινη Miura S, η #4808, που ειχε παρουσιαστει στο Σαλονι Αυτοκινητου της Γενευης το 1971. Με τη μετατροπη της σε SVJ spec, απεκτησε φαρδυτερα φτερα και το SVJ πισω μερος. Η αρχικη της παρουσιαση, εμελε να αφησει να εννοηθει πως η Lamborghini κατασκευαζει μια σειρα Miura Spider, σε περιορισμενο αριθμο αυτοκινητων.
Στη πραγματικοτητα, ηταν ενα one-off project, για λογαριασμο της Lambo Motor AG, του ελβετου εισαγωγεα και αντιπροσωπου της εταιρειας. Για τους ιστορικους, η μονη σχεση που εχει το συγκεκριμενο μοντελο με το εργοστασιο, ειναι το γεγονος οτι χρησιμοποιει το σασι μια Miura S και τιποτα αλλο, καθως η μετατροπη εγινε εκτος του εργοστασιου.
Στη συνεχεια, αγοραστηκε απο τον ελβετο συλλεκτη, Jean Wicki, ο οποιος αφαιρεσαι το εμπρος splitter, τη πισω αεροτομη και την εβαψε ασημι, φερνοντας την σχεδιαστηκα πιο κοντα στην SVJ Berlinetta.
Εν συνεχεια, το αυτοκινητο αγοραστηκε απο την Autodrome, γαλλο Lamborghini specialist, οπου βαφηκε στο κλασικο lime green χρωμα της Lamborghini, με το αυτοκινητο να περνα ολικη αναπαλαιωση μεσα και εξω σε συνεργασια με την γαλλικη Carrosserie Lecoq.
Τελικως, πουληθηκε σε ενα γαλλο συλλεκτη, ο οποιος φημολογειται πως ειναι ο κατοχος της μεχρι και σημερα.
Aventador Miura Homage Special Edition
To 2016, το τμημα ειδικων παραγγελιων, Ad Personam, της Lamborghini, παρουσιασε την Aventador Miura Homage, για τα 50 χρονια της Miura. Κατασκευαστηκαν 50 αριθμημενα αντιτυπα, σε διαφορους δι-χρωματισμους με το #1, να ειναι η εικονοζομενη Aventador, που φερει τα χρωματα της Miura SV απο το Σαλονι Αυτοκινητου της Γενευης, στην πρωτη της παρουσιαση, κοκκινο με χρυσο.
Παρακατω, μπορειτε να δειτε και αλλες χαρακτηριστικες λεπτομερειες που διαφοροποιουν την Miura Homage απο τις υπολοιπες Aventador.
All in all
Η Miura, περα απο ενα διαχρονικα πανεμορφο αυτοκινητο, ηταν και το αυτοκινητο που γεννησε το συγχρονο supercar και hypercar. Αυτος ειναι ο λογος που κατεχει μια ανεκτιμητης αξιας θεση στην ιστορια του αυτοκινητου.
Επισης, ειναι και το αυτοκινητο που εβαλε για τα καλα τη Lamborghini στο παιχνιδι της κοντρας με τη Ferrari, εκτοτε. Αυτος ειναι ο λογος που ειναι ενα απο τα πλεον σημαντικα κομματια της ιστοριας του ιταλου κατασκευαστη απο τη Sant\’ Agata.
Για αυτο, η Miura ειναι ενα ανεκτιμητης αξιας κομματι της ιστοριας του αυτοκινητου και επιτρεψτε μας, ενα απο τα ομορφοτερα αυτοκινητα που φτιαχτηκαν ποτε. Grazie Lamborghini.
