TopSpeed Retro Car Sunday – Chapter : BMW M1
Στα τελη της δεκαετιας του \’70, η BMW ειχε ξεκινησει συζητησεις με τη Lamborghini, για τη κατασκευη μιας homologated εκδοσης ενος αγωνιστικου, σε ικανοποιητικο αριθμο οχηματων, προκειμενου η αρχικη, αγωνιστικη, εκδοχη του να μπορει να λαβει μερος σε αγωνες.
Παροτι οι δυο κατασκευαστες δε κατεληξαν στο να συμφωνησουν, η BMW αποφασισε να αναλαβει μονη της τη κατασκευη του συγκεκριμενου αυτοκινητου, το οποιο πουλησε με την εμπορικη ονομασια Μ1, στο κοινο, μεταξυ 1978 και 1981.
Η Μ1, ειναι η πρωτη κεντρομηχανη BMW που κατασκευαστηκε ποτε (με τη δευτερη να ειναι η i8), ωστοσο, δεν απεκτησε ποτε, ισως, την προσοχη που αξιζε.
Η συμμετοχη στο Group 5 που δεν ηρθε ποτε και η ιταλικη πινελια, στην εξελιξη της Μ1
Ο υπευθυνος του BMW Motorsport Division, Jochen Neerpasch, ηθελε να εξελιξει ενα αγωνιστικο για να συμμετασχει στη κατηγορια Group 5, κοντρα στη Porsche. Καπως ετσι, ξεκινησε η διαδικασια της δημιουργιας και εξελιξης της Μ1.
Ο Neerpasch, ηταν καθετος στο οτι ο κινητηρας θα επρεπε να τοποθετηθει στο κεντρο, προκειμενου η Μ1, να ειναι πιο ανταγωνιστικη απο τα αυτοκινητα των υπολοιπων κατασκευαστων, κυριως ομως της 911. Ωστοσο, με τη BMW να βλεπει πως δεν ειναι ικανη να καταφερει να κατασκευασει 400 αυτοκινητα δρομου, στο χρονικο πλαισιο που ειχε ορισει η FIA, συνεργαζεται με τη Lamborghini προκειμενου να εξελιξει πιο συντομα το ιδιο το αυτοκινητο και να ξεκινησει να κατασκευαζει τα πρωτοτυπα για τις απαραιτητες δοκιμες, αλλα και τα αυτοκινητα δρομου, προκειμενου να παραξει εγκαιρως τη πολυποθητη M1 Nr 400.
To σωληνωτο, space frame tubular, πλαισιο της, σχεδιαστηκε απο τον Gianpaolo Dallara. Η δεινη οικονομικη κατασταση της Lamborghini, ωστοσο, αναγκασε τη BMW να εγκαταλειψη τη συνεργασια τους τον Απριλιο του 1978, με 7 πρωτοτυπα να εχουν κατασκευαστει. Η FIA, εχοντας κανει καποιες αλλαγες στους κανονες για τις προϋποθεσεις που πρεπει να πληρουν τα αυτοκινητα της κατηγοριας Group 5, αναγκασε τη BMW να συμμετασχει στην κατηγορια Group 4.
H BMW, απο τη μερια της, συνεχισε τη κατασκευη της Μ1, εξ\’ ολοκληρου στο χερι, απο το 1978 και πουλησε την Μ1, ως ενα homologation αγωνιστικου αυτοκινητου. Το αμαξωμα της, ειναι κατασκευασμενο απο fiberglass προκειμενου το βαρος να ελαχιστοποιηθει στο μεγιστο δυνατο βαθμο. Το σχεδιασμο της, ανελαβε ο ιταλος, Giorgetto Giugiaro, εμπνευσμενος απο το \”Turbo Concept\” του 1972.
Μιας και ο μηχανολογικος σχεδιασμος της Μ1, ειχε μεινει ατελης, μια ομαδα μηχανικων που εφυγαν απο τη Lamborghini και ιδρυσαν τη δικη τους εταιρεια, την Italengineering, προσφερθηκαν να αναλαβουν την ολοκληρωση του σχεδιασμου της Μ1. Ετσι, η ολοκληρωση του αυτοκινητου αυτου, εγινε μολις 16 χιλιομετρα μακρια, απο το εργοστασιο της Lamborghini. Εχει, συνεπως, ενα κομματι Ιταλικου DNA.
Ο κινητηρας και το κιβωτιο της Μ1
Με την Μ1, να ειναι το πρωτο αυτοκινητο εξ\’ ολοκληρου εξελιγμενο απο το M Division της BMW, ο κινητηρας δε θα μπορουσε να ειναι κατι λιγοτερο απο εντυπωσιακος. Ο κινητηρας που κινει την Μ1, ειναι ο Μ88/1.
Ο συγκεκριμενος κινητηρας, σχεδιασμενος απο τον Paul Rosche (ο οποιος σχεδιασε και τους S14 και S70/2 κινητηρες της BMW), εχει χωρητικοτητα 3.5 λιτρα, ειναι 6κυλινδρος εν-σειρα, με μηχανικο ψεκασμο καυσιμου της Kugelfischer-Bosch και συστημα αναφλεξης της Magneti-Marelli.
O κινητηρας φερει 6 πεταλουδες εισαγωγης (1/κυλινδρο), διπλους εκκεντροφορους, με 4 βαλβιδες/κυλινδρο. Η αποδοση του ανερχεται στους 277 ιππους και η ροπη του στα 330 Nm, ενω η τελικη ταχυτητα που μπορει να αναπτυξει η Μ1, ειναι 260 χιλιομετρα/ωρα. Η μεταδοση της κινησης, γινεται μεσω ενος μηχανικου κιβωτιου 5 σχεσεων, κατασκευης της ZF, με μηχανικο μπλοκε διαφορικο, με ποσοστο κλειδωματος 40%.
Αναρτηση, συστημα διευθυνσης και πεδησης
Το συστημα διευθυνσης της Μ1, ειναι σχεδιασμου rack & pinion, χωρις υδραυλικη υποβοηθηση. Το συστημα αναρτησης της, εχει διπλα ψαλιδια με ρυθμιζομενα ελατηρια και αμορτισερ της Bilstein. Οπως ειναι λογικο, το αυτοκινητο δρομου, εχει πιο μαλακα σινεμπλοκ, προκειμενου να εχει μια πιο μαλακη αναρτηση, η οποια απορροφα καλυτερα τους οποιους κραδασμους.
Το συστημα πεδησης της Μ1, αποτελειτε απο αεριζομενες δισκοπλακες, μεγεθους 300mm εμπρος και 297mm πισω. Οι ζαντες της, ειναι κατασκευασμενες απο την Campognolo, με διαστασεις 7×16 ιντσες εμπρος και 8×16 ιντσες πισω, με εργοστασιακα ελαστικα, τα τοτε P7 της Pirelli.
Το cockpit της Μ1
Το εσωτερικο της Μ1, εχει επενδυση μισο-μισο, δερμα και υφασμα. Η αγωνιστικη \”καταγωγη\” της, φαινεται μεσα απο το λιτο σχεδιασμο του, με μονο τα απαραιτητα στοιχεια να ειναι παροντα σε αυτο, προερχομενα ολα απο αλλα μοντελα της εταιρειας.
Μεταξυ των ελαχιστων στοιχειων ηταν το συστημα κλιματισμου, τα ηλεκτρικα παραθυρα και ενα στοιχειωδες στερεο-κασετοφωνο. Το καθισμα του οδηγου, ειναι ρυθμιζομενο μονο ως προς την αποσταση απο τα πενταλ, ενω η Μ1, κατασκευαστηκε αποκλειστικα με το τιμονι στα αριστερα, για ολες τις αγορες.
Τα πολυπληθη logistics της παραγωγης
Το fiberglass αμαξωμα της, κατασκευαζοταν απο την Ιταλικη, Italina Resina, στη Μοντενα. Το σασι της, κατασκευαζοταν επισης στη Μοντενα, απο την Marchesi. Το αμαξωμα, ολοκληρωνοταν απο την Italdesign μαζι με το εσωτερικο, στο Τορινο.
Το μερικως ολοκληρωμενα αυτοκινητα, αποστελονταν μετα στην Γερμανικη specialist, Baur, για να συναρμολογηθουν στο χερι. Η BMW, εστελνε το κινητηρα στη Baur, η οποια με τη σειρα της, εστελνε το ολοκληρωμενο αυτοκινητο πισω στο M Division, για τους τελικους ελεγχους και τη παραδοση στο πελατη.
Αξιζει να αναφερουμε, πως με μολις 453 αυτοκινητα, 399 δρομου και 53 αγωνιστικα, η Μ1 ειναι απο τα πλεον σπανια και περιορισμενης παραγωγης μοντελα της εταιρειας.
Η πορεια της Μ1, στο μηχανοκινητο αθλητισμο
To 1979, ο Jochen Neerpasch, υπευθυνος του M Division, δημιουργησε ενα \”one-make\” πρωταθλημα, στο οποιο συμμετειχαν τροποποιημενες αγωνιστικες Μ1. Το πρωταθλημα στηθηκε, καθαρα για να στηριξει οικονομικα τη BMW στη προσπαθεια της να κατασκευασει τις πολυποθητες 400 Μ1 για το δρομο, προκειμενου να παρει homologation το αγωνιστικο της για τη κατηγορια Group 4, του \”Championship Of Makes\”. Η νεα αυτη διοργανωση, ονομαστηκε \”Procar BMW M1 Championship\”., το οποιο λειτουργησε και ως θεσμος υποστηριξης, αυτου της Formula 1, μιας και πολλοι οδηγοι της F1, ηταν οδηγοι σε ομαδες που συμμετειχαν.
Η διοργανωση, ετρεξε 2 σεζον, με τον Niki Lauda να παιρνει το πρωταθλημα το 1979 και το Nelson Pique το 1980. Με τη BMW πλεον, να πληρει τις προϋποθεσεις για τη συμμετοχη των Μ1 στη κατηγορια Group 4, τα αγωνιστικα χρησιμοποιηθηκαν απο διαφορες ομαδες τοσο στο Παγκοσμιο Πρωταθλημα, οσο και σε εθνικου επιπεδου διοργανωσεις. Η Μ1, συμμετειχει επισης απο το 1981 εως το 1986, στις 24 Ωρες Του LeMans, οπου ηταν αρκετα ανταγωνιστικη στη κατηγορια της, Group B.
Mια M1 Pro Car, μαλιστα, μετατραπηκε σε Group B rally car, απο τη BMW France το 1982, με το αυτοκινητο να συμμετεχει την επομενη χρονια. Το 1984, ξαναετρεξε στο European Rally Championship, με την ομαδα της Motul και οδηγο τον Bernard Beguin, ο οποιος σημειωσε μεγαλες επιτυχιες. Το συγκεκριμενο αγωνιστικο ωστοσο, δε ξαναετρεξε σε καποια μετεπειτα χρονια.
All in all
Η Μ1, ειναι μια απο τις πλεον σημαντικες BMW, ωστοσο, ειναι ενα αυτοκινητο γνωστο κυριως, μονο σε ανθρωπους που ζουσαν την εποχη που ελαμψε. Μετα, κατα καποιο τροπο, επισκιαστηκε απο τις πιο μοντερνες, η απο τις all time classic, E30 M3, 635CSL και αλλες.
Θεωρω ωστοσο, πως ειναι μια εκ\’ των κορυφαιων, ασχετως του τι πιστευεται ευρεως. Δε μπορει ενα τοσο αξιολογο αυτοκινητο, με τετοια επιτυχημενη πορεια να μην θεωρειται ενα εκ των κορυφαιων εξαλλου. Ειναι η μονη κεντρομηχανη BMW που κατασκευαστηκε ποτε. Ο Lauda καποτε ειχε δηλωσει, πως ειναι \”η καλυτερη οδηγικα BMW που κατασκευαστηκε ποτε\”. Αν το ειπε ο Niki, κατι θα σημαινει…
Photo Copyright : BMW Group Media, unless stated otherwise
