[ad_1]
Τον δημοσιογραφο/δοκιμαστη αυτοκινητων Παντελη Πατελο, οι περισσοτεροι τον ξερουμε μεσα απο φωτογραφικα ενσταντανε με εντυπωσιακα “διπλωματα” supercars (και οχι μονο), οπως της εικονιζομενης Ferrari. Επι μια δεκαετια παρεμενε “στοιχειωμενο“, ασπαστο, το ρεκορ γυρου που ειχε “γραψει” ο Πατελος στην πιστα των Σερρων με εκεινη την F430 (ο τυπος εμοιαζε να οδηγει με τεσσερα χερια), μεχρι να το σπασει ο Γεωργιαδης (αλλος “χερας” απο κει).
Θα μπορουσαμε να γραφουμε ατελειωτα κειμενα για τα… καλως κειμενα του Πατελου που για καποιους αποτελεσε πηγη εμπνευσης ωστε να ασχοληθουν με την κουλτουρα του αυτοκινητου και του μηχανοκινητου αθλητισμου. Αλλα, δυστυχως, σημερα, το θεμα μας δεν ειναι αυτο. Το θεμα μας ειναι οτι σημερα, ο Πατελος μενει σε ενα κοντεϊνερ. Και, καθως φαινεται, οχι απο δικη του ευθυνη. Ας ξετυλιξουμε την ιστορια του –πολυπαθου, πια- συντακτη του Ειδικου Τυπου και της αδικιας που υποκειται, κοινοποιωντας τη, με την προσδοκια να ευαισθητοποιηθει καποιος κρατικος παραγοντας και να την αποκαταστησει.
Στα αποκαϊδια της Αυρας Μαραθωνα, οταν εσβησε η μεγαλη πυρκαγια, στις 5 Αυγουστου του 2013. Οι καπνοι εφυγαν, οι σταχτες ομως εμειναν στη θεση του σπιτιου…
Rewind στο 2013. Ειναι 5 Αυγουστου. Στην Αυρα Μαραθωνα ο οδηγος ενος οχηματος του Π.Ν. χανει τον ελεγχο του και προσκρουει σε κολωνα της ΔΕΗ. Ο οδηγος-κληρωτος ναυτης, ευτυχως δεν τραυματιζεται σοβαρα. Ομως απο την προσκρουση στην κολωνα, στο τζιπ του ναυτικου ξεσπα πυρκαγια, η οποια λογω των θυελλωδων ανεμων που πνεουν στην περιοχη ξεφευγει απο τον ελεγχο γρηγορα και κατακαιει ο,τι βρει μπροστα της. Ο Μαραθωνας γρηγορα μετατρεπεται σε πυρινη κολαση. Ο οικισμος Αυρα εκκενωνεται, ενω 60 πυροσβεστες με 30 οχηματα, 4 αεροσκαφη, 4 ελικοπτερα, 15 ατομα πεζοπορο τμημα και 15 υδροφορες γειτονικων δημων δινουν μαχη για να μην παρει ακομα μεγαλυτερες διαστασεις.
Οταν τελικα η πυρκαγια τιθεται υπο ελεγχο, αποκαλυπτεται το μεγεθος της καταστροφης. Δεκαδες σπιτια και αυτοκινητα, μαζι με αγροτικες εκτασεις, εχουν γινει σταχτη. Πολιτες εχουν μεινει αστεγοι απο τη μια στιγμη στην αλλη. Ενας απο αυτους που ειδαν τα σπιτια τους να καιγονται ηταν και ο “δικος μας” Παντελης. Ο Πατελος, ο οποιος, οπως αντιλαμβανεται κανεις, δεν ειναι ευκαταστατος, με την οικογενεια του, καταληγει να μενει σε ενα κοντεϊνερ. “Προσωρινα”. Αλλα ουδεν μονιμοτερο του προσωρινου.
Fast forward στο 2021. Ο Πατελος συνεχιζει να μενει στο κοντεϊνερ. Λεει διαρκως πως μαραζωνει επειδη αδικειται. Καταληγει να στειλει επιστολη στον πρωθυπουργο. Ισως το καλυτερο, ειναι να αφησουμε τον ιδιο να “τα πει”, οπως τα εξιστορει στην ανοιχτη επιστολη του προς τον πρωθυπουργο, με την παρακληση της κοινοποιησης:
“Αξιοτιμε κυριε Πρωθυπουργε, Κυριακο Μητσοτακη
Ονομαζομαι Παντελης Πατελος, γεννηθηκα στις 18/08/1970 και ειμαι δημοσιογραφος/δοκιμαστης σε περιοδικα αυτοκινητου τα τελευταια 28 χρονια.
Στις 5 Αυγουστου του 2013, η ΝΟΜΙΜΗ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΗ κατοικια της οικογενειας μου στην περιοχη Αυρα Μαραθωνα καηκε ολοσχερως μαζι με αλλα σπιτια και μεγαλη αγροτικη εκταση. Χωρις να φταιμε σε τιποτα, απο τη μια στιγμη στην αλλη, η μητερα μου και εγω βρεθηκαμε στο δρομο χωρις ρουχα να φορεσουμε. Η φωτια μαλιστα προκληθηκε οχι απο καποια αγνωστη αιτια, αλλα απο κρατικο οχημα (τζιπ της Ναυτικης Βασης Νοτιου Ευβοϊκου), το οποιο λογω υπερβολικης ταχυτητας και συνεπεια απωλειας ελεγχου απο τον οδηγο του, προσεκρουσε σε κολωνα της ΔΕΗ (ευτυχως ο οδηγος-κληρωτος ναυτης δεν τραυματιστηκε σοβαρα).
Με το ΦΕΚ 859/07-04-2014 η περιοχη Αυρα Μαραθωνα κηρυχθηκε πυροπληκτη. Καθως καλυπταμε απολυτα τις σχετικες προϋποθεσεις, η εν ζωη τοτε μητερα μου και εγω απευθυνθηκαμε στην αρμοδια υπηρεσια, Διευθυνση Αποκαταστασης Επιπτωσεων Φυσικων Καταστροφων (ΔΑΕΦΚ), για την εκδοση δωρεαν αδειας επισκευης και για τη ληψη στεγαστικης συνδρομης.
Μεχρι σημερα τιποτα απο τα παραπανω δεν εχει συμβει. Αντιθετως, επι 7 χρονια διαμενω σε ενα μεταλλικο κοντεϊνερ 20 τ.μ. διπλα ακριβως απο το ερειπωμενο, αλλα με τακτικη ετησια πληρωμη ΕΝΦΙΑ σπιτι μας. Το κοντεϊνερ, το οποιο κυριολεκτικα «βραζει» το καλοκαιρι και σταζει νερα το χειμωνα, μας παραχωρηθηκε υποτιθεται προσωρινα απο την εν λογω υπηρεσια με την, υπ. αρ. 4042/Γ2.2/31-07-2014, αποφαση. Το δηλωθεν και εμφανιζομενο ως κατοικια στο Κτηματολογιο αγροτεμαχιο μας ειναι συνολικης εκτασης 2,4 στρεμματων και αγοραστηκε το 1978 με νομιμα συμβολαια (υπ’ αριθ. 71746 & 74268), αλλα κυριως με ΒΕΒΑΙΩΣΗ Δασαρχειου πως η εκταση ΔΕΝ αποτελει δασος η δασικη εκταση (Αριθμος πρωτ.Διευθυνσης Δασων 11252/01-08-1969) βασει της οποιας εκδοθηκαν και οι αδειες πολεοδομιας, οι οποιες δεν εχουν ακυρωθει, ουτε εχουν ανακληθει μεχρι σημερα.
Η αρμοδια υπηρεσια (ΔΑΕΦΚ) επιμενει να μας ζηταει νεα βεβαιωση Δασαρχειου για το μη δασικο χαρακτηρα του αγροτεμαχιου μας και δεν αρκειται στο αρθρο 154 του ν. 4389/2016, που αναφερει: “Για τις οικοδομικες αδειες οι οποιες εχουν εκδοθει πριν την εναρξη ισχυος του ν. 4030/2011, οι οποιες δεν εχουν ανακληθει η ακυρωθει, εφαρμοζονται τα προβλεπομενα στις διαταξεις του προηγουμενου εδαφιου της παρουσας μονον για ακινητα η τμηματα αυτων που πληρουν τους ορους αρτιοτητας συμφωνα µε το ισχυον καθεστως κατα το χρονο εκδοσης της σχετικης αδειας. Στις περιπτωσεις αυτες ΔΕΝ απαιτειται η εκ νεου εκδοση βεβαιωσης της οικειας δασικης αρχης για την εκδοση εγκρισης δομησης και αδειας δομησης κατα τις διαταξεις του ν. 4030/2011»
Απο την αρχικη δηλωση αγνοιας προγενεστερου νομου (4280/2014 αρθρο 28) απο τους υπαλληλους της ΔΑΕΦΚ στις αρχες τις περιπετειας μας, το Μαρτιο του 2016 φτασαμε να λαβουμε επιστολη απο την εν λογω υπηρεσια η οποια ανεφερε πως δεν «καλυπτομαστε» διοτι το κτηριο με αδεια του 1969 ειναι ενωμενο με τη νομιμη προσθηκη του 1981, αρα δεν ειναι ολο το κτηριο με αδεια προ του 1975, αρα χρειαζεται νεα βεβαιωση Δασαρχειου! Μετα 30 μερες απο τη ληψη της παραπανω επιστολης η υγιεστατη μητερα μου εμφανισε καρκινο, ο οποιος σε 6 μηνες εγινε καθολικος με αποτελεσμα το θανατο της. Η μητερα μου εφυγε με αυτο τον μεγαλο καημο.
Ζητωντας νεα βεβαιωση απο το Δασαρχειο, αυτο γνωματευει πως το αγροτεμαχιο μας ειναι σε «ιδιωτικη δασικη περιοχη», βασει του προσωρινου δασικου χαρτη, που αναρτηθηκε το 2010 και στον οποιο υπαρχει προδηλο λαθος. Εκταση που εχει αδεια οικοδομης δεν ειναι δασικη ουτε αναδασωτεα. Επι του λαθους αυτου εχουμε υποβαλει τις σχετικες αντιρρησεις, ηδη απο το 2011, οι οποιες ομως δεν εχουν εξεταστει μεχρι και σημερα. Σαν αποτελεσμα, η υποθεση για την στεγαστικη συνδρομη απο τη ΔΑΕΦΚ εχει μπει στο αρχειο και για να προχωρησει πρεπει να αποδειξουμε πως δεν ειμαστε ελεφαντες! Οτι δηλαδη το αγροτεμαχιο μας -στο οποιο εχει αναγερθει οικια με νομιμες αδειες πολεοδομιας- δεν ειναι δασικο!
Το παραλογο του πραγματος ειναι πως πεντε γειτονες μας δικαιωθηκαν με αστικη αποζημιωση, καθως δεν ειχαν αδειες οικοδομης για να τυχουν στεγαστικης συνδρομης απο τη ΔΑΕΦΚ, με το σεβαστο δικαστηριο να θεωρει ως στοιχεια νομιμοτητας των σπιτιων τους μονο την ηλεκτροδοτηση και τις οποιες τακτοποιησεις περι αυθαιρετων. Στη δικια μας περιπτωση παλι ζητησαν γνωματευση Δασαρχειου, αν και ειμαστε οι μονοι απο τους πυροπληκτους με αδειες πολεοδομιας και βεβαιωση Δασαρχειου βασει της οποιας εκδοθηκαν οι ανωτερω αδειες, αλλα και εγινε η αγορα του αγροτεμαχιου.
Η Αυρα Μαραθωνα ειναι οικισμος με ρυμοτομια, αποτελουμενος απο 300 περιπου σπιτια, τα οποια εμφανιζονται στο Κτηματολογιο ως κατοικιες, πληρωνουν ΕΝΦΙΑ, ηλεκτροδοτουνται, υδροδοτουνται και διαθετουν τηλεφωνικη συνδεση. Ο οικισμος μαλιστα απογραφεται ως αυτοτελης οικισμος σε ολες στις απογραφες του Ελληνικου κρατους ηδη απο το 1981.
Παραλληλα, υπαρχει αποφαση του τμηματος Ε’ του ΣτΕ (αρ. 319/2005) που απορριπτει εφεση του Δασαρχειου Καπανδριτιου επι αποφασης του Διοικητικου Πρωτοδικειου Αθηνας (αρ. 350/2000) περι ΜΗ ΔΑΣΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ αγροτεμαχιου κατοικου (Ιωαννης Γαδ), αλλα και ΟΛΗΣ της περιοχης Αυρα Μαραθωνα, η οποια προηλθε απο νομιμη εκχερσωση (εγκριτικες διαταγες με αρ. πρωτ. 33682/1967 και 7096/22.6.67 της Νομαρχιας Αθηνων, 4780/15-4-1968 του Υπ. Γεωργιας και 1471/75 της Διευθ. Δασων Ανατ. Αττικης). Το Δασαρχειο Καπανδριτιου αρνηθηκε να εφαρμοσει τις αποφασεις ΑΝΤΙΘΕΤΑ απο καθε διοικητικη προβλεψη!
Επι 7 χρονια και για την περιπτωση της οικογενειας μου, η ΔΑΕΦΚ μας στελνει στο Δασαρχειο, το Δασαρχειο στη Διευθυνση Δασων και η Διευθυνση Δασων στο Δασαρχειο. Και παλι απο την αρχη. Τον περασμενο Αυγουστο και ακολουθωντας την υπουργικη αποφαση ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/64663/2956/2020 – ΦΕΚ 2773/Β/8-7-2020 κατεθεσα στη Διευθυνση Δασων φακελο με τις αδειες πολεοδομιας για την αναμορφωση του χαρτη. Εκει με διαβεβαιωσαν πως επιτελους τα βασανα μου τελειωσαν και πως το αγροτεμαχιο μας θα αποχαρακτηριστει, οπως επιβαλλεται απο μια σειρα νομων. Πριν απο μια βδομαδα, οι ελπιδες μας παλι εσβησαν, καθως παλι δεν εχει εφαρμοστει ο νομος και το αυτονοητο που θελει το απαραιτητο της επιφανειας για την εκδοση μη ανακληθεισας αδειας πολεοδομιας να μην ειναι δασικο, ουτε αναδασωτεο. Παλευω 7 χρονια για το δικιο μας, αλλα δε γινεται τιποτα. Εχω πλεον απελπιστει.
Ωστοσο, πιστευω ακραδαντα κυριε Πρωθυπουργε πως αν και εν μεσω σοβαροτερων για τη χωρα προβληματων και αλλων αναγκων, εσεις που εχετε σκοπο να παταξετε το αναλγητο γραφειοκρατικο τερας, θα αποκριθειτε στην εκκληση μου ωστε να βρεθει μια λυση σε ολη αυτη την αδικια. Ειναι πλεον απανθρωπο ολο αυτο.
Δε ζηταμε παρα μονο αυτα που δικαιουμαστε για την ανακουφιση μας απο μια συμφορα για την οποια δε φερουμε καμια απολυτως ευθυνη: Το ιδιο το Ελληνικο κρατος που ευθυνεται για την καταστροφη μας ειναι το ιδιο ακριβως που μας εχει οδηγησει στην απογνωση.
Επιτρεψτε μου να εκφρασω τις ευχαριστιες μου για τη δυνατοτητα που μου δινετε να γνωστοποιησω προσωπικα σε εσας ολη αυτη την αδικια, την οποια υφισταται τοσον καιρο η οικογενεια μου.
Με σεβασμο,
Παντελης Πατελος”
[ad_2]
