Στα χερια μου, αυτη την εβδομαδα, εχω το πετρελαιοκινητο Suzuki Vitara με τον κινητηρα των 120 ιππων και την τετρακινηση. Και, πριν αρχισω να το κρινω, αναρωτιεμαι αν, πραγματικα, στην τιμη που διατιθεται (στα 21.790 ευρω) εχει ανταγωνισμο. Δηλαδη, αν μπορει κανεις να βρει ενα τετρακινητο αξιοπρεπες SUV σε αυτα τα λεφτα. 
Αρχικα, σε ο,τι αφορα τον σχεδιασμο, το μοντελο της Suzuki ειναι μοντερνο, με αρμονικες γραμμες και αρκετες γωνιες, οι οποιες τονιζουν τον διττο και διαχρονικο χαρακτηρα του. Σχεδιαστικα, δεν εχει τιποτα να ζηλεψει απο τον ακριβοτερο ανταγωνισμο, ιδιαιτερα αν επιλεγει με τη διχρωμια της δοκιμης μας. 
Στο… ζουμι τωρα, το νεο Vitara δεν ειναι το off road animal, οπως το διαφημιζε καποτε η ιαπωνικη μαρκα. Το μοντελο με το θρυλικο, πια, ονομα, εχει εξευγενιστει στο περασμα των χρονων, εξελισσομενο σε ενα πολιτισμενο SUV το οποιο μπορει να εξυπηρετησει για οικονομικες μετακινησεις στην πολη, ανετα ταξιδια, αλλα και εξορμησεις. Γιατι μπορει να εγινε \”παιδι της πολης\”, ομως δεν εχασε το DNA του παλιου, καλου Vitara, καθως με την τετρακινηση μπορει να σε παει σε μερη… περιπετειωδη. 
Ευχαριστη. Αυτη ειναι η λεξη που μπορει να περιγραψει τη συμβιωση με ενα Vitara. Το σαλονι του, με τα ανετα καθισματα δερμα- αλκανταρα, το ρετρο, στρογγυλο αναλογικο ρολοϊ στη μεση του ταμπλο, την ολη διαρρυθμιση, τις πολλες θηκες για μικροπραγματα και την εργονομια, σιγουρα βολευει. Ο οδηγος βρισκει ευκολα την ιδανικη θεση πισω απο το σπορτιφ τιμονι και εχει στην ακτινα του χεριου, ο,τι μπορει να ζητησει.
Σκεφτομαι οτι θα προτιμουσα καλυτερης ποιοτητας πλαστικα και ενδεχομενως μια καλυτερης ποιοτητας οθονη, ομως πρεπει να δεχτω οτι φαινονται ανθεκτικα, εχουν πολυ καλη συναρμογη και λειτουργουν ικανοποιητικα. 
Απο χωρους, τα πραγματα ειναι πολυ καλα, καθως ταξιδευουν ανετα τεσσερα ανετα (πεντε με μια μικρη παραχωρηση) και τα πραγματα τους θα βολευτουν στον χωρο αποσκευων των 375 λιτρων με το μεγαλο ανοιγμα και το βολικο σχημα.
Στο δρομο τωρα, το Vitara αποτελει εκπληξη. Γιατι εχει εναν ευχαριστο χαρακτηρα, ο οποιος προσφερει ευκολια στον οδηγο, σε ο,τι ρυθμο η τεραιν επιλεξει να κινηθει. Η ποιοτητα κυλισης του ειναι πολυ καλη, ενω το ελαφρυ τιμονι εχει καλη αισθηση και ανταποκριση. Ο 1.600αρης diesel (προελευσεως Fiat) DDiS εχει αφθονη ροπη (320 Nm) απο χαμηλα (1.750 σ.α.λ.) και συνδυαζεται αριστα με το εξαρι αυτοματο κιβωτιο, κινωντας με χαρακτηριστικη ανεση το, ουτως η αλλως ελαφρυ αμαξωμα των 1.295 κιλων. 
Η λειτουργια του κινητηρα ειναι πολιτισμενη και χωρις κραδασμους, με χαμηλο -και σιγουρα οχι ενοχλητικο- θορυβο και μπολικο τραβηγμα σε ολο το φασμα των στροφων. Αυτο εχει ανταποκριση και στην καταναλωση, που θα περιμενες να ειναι υψηλοτερη λογω τετρακινησης, ομως κυμανθηκε περιπου στα 6,5 λιτρα/100 χλμ στη διαρκεια της δοκιμης. 
Το συστημα Allgrip της Suzuki, ελεγχεται με εναν περιστροφικο διακοπτη στο κεντρο της κονσολας, διπλα απο το χειροφρενο. Απο εκει, μπορεις να διαλεξεις τον τροπο λειτουργιας της τετρακινησης, επιλεγοντας μεταξυ των modes Auto, Sport, Snow/Mud και εχοντας επιλογη Lock για να κλειδωσεις το διαφορικο. Στην επιλογη Auto, μπορεις να κινηθεις ανετα στην πολη, εκμεταλλευομενος το αυτοματο κιβωτιο, τα αποθεματα ροπης και το start/stop για εξτρα οικονομια. Στην επιλογη sport, η αποκριση του κινητηρα γινεται πιο αμεση και αν \”γυρισεις\” το κιβωτιο στη χειροκινητη λειτουργια, αλλαζοντας απο τα paddles στο τιμονι, θα παρεις τις σπορ νοτες που πιστευες οτι θα σου λειψουν απο ενα SUV. 
Το ιδιο επιτυχημενο ειναι το Vitara και σε γρηγορους ρυθμους. Τα περιθωρια προσφυσης του ειναι αυξημενα, η γενικη αισθηση που δινει ακολουθει την πολυ καλη του τιμονιου, αφηνει μια αναλαφρη αισθηση. Εκπληξη αποτελουν οι αναρτησεις, οι οποιες ενω απορροφουν \”μαλακα\” τις ανωμαλιες των ελληνικων δρομων, σε σφιχτα, στριφτερα κομματια, διατηρουν τις κλισεις του αμαξωματος σε λογικα πλαισια και, σιγουρα, δεν τρομαζουν, ενω τα φρενα επιβραδυνουν ικανοποιητικα σε ολες τις συνθηκες και δεν δειχνουν σημαδια κοπωσης. 
Το λογικο, τωρα, θα ηταν ενα εξευγενισμενο SUV που τα καταφερνει τοσο καλα στην πολη και μπορει να θυμισει κατι στον οδηγο του απο το… Swift Sport, να αισθανεται σαν \”ψαρι εξω απο τα νερα του\”, εκτος δρομου. Κι ομως. Αν λαβεις υποψη οτι η αποσταση απο το εδαφος φτανει τα 185 χιλιοστα, θα διαπιστωσεις οτι τα καταφερνει μια χαρα. Σε λασπη και αμμο, οπου κινηθηκαμε εμεις, με κλειδωμενο το διαφορικο και το allgrip στη θεση snow/mud, διασκεδασαμε μεχρι να το… παρακανουμε, χωρις προβληματα, εαν εξαιρεσεις το γεγονος οτι ο συμπλεκτης μυριζει γρηγορα οταν πιεζεται. 
Εν κατακλειδι, το ιαπωνικο SUV με τις κομπακτ διαστασεις (μηκος 4.175 χιλιοστα) δεν ειναι απλα μια ευχαριστη και οικονομικη λυση -τοσο σε ο,τι αφορα το κοστος κτησης, οσο και στο κοστος χρησης- για τις καθημερινες μετακινησεις και τις εξορμησεις προς… οπου τραβαει η ψυχη σου, αλλα μια προταση που, τουλαχιστον σε ο,τι με αφορα, ειναι… δυσκολο να αντισταθει κανεις.
