Ο Αλεξανδρος Νταρσυ ειναι ενας οδηγος που τα τελευταια δυο χρονια εχει διευρυμενη αγωνιστικη δραστηριοτητα, αφου εκτος απο τους ελληνικους, ελαβε μερος και σε πολλους διεθνεις αγωνες με υψηλο επιπεδο συναγωνισμο.
Κατα τις σεζον 2015 και 2016, ο 15χρονος Αλεξανδρος εκπροσωπησε την Ομοσπονδια Μηχανοκινητου Αθλητισμου Ελλαδος (Ο.Μ.Α.Ε.) στον παγκοσμιας εμβελειας θεσμο της CIK-FIA, το CIK-FIA Academy Trophy οπου συμμετεχουν οδηγοι ηλικιας 13-15 ετων με σκοπο την αναδειξη των κορυφαιων ταλεντων αυτης της ηλικιας, παγκοσμιως.
Μετα την ολοκληρωση των αγωνιστικων του υποχρεωσεων με τον αγωνα του Kristianstad της Σουηδιας, στον οποιος ο Αλεξανδρος Νταρσυ κατελαβε την 15η θεση αναμεσα σε 51 οδηγους, ο 15χρονος καρτιστας μοιραζεται μαζι μας σκεψεις, εμπειριες και συναισθηματα… Απολαυστε τον!
\”Ποσο τυχερος αισθανομαι. Εδω και δυο χρονια εκπροσωπω την πατριδα μου στο CIK-FIA Academy Trophy.
Ενιαιο σασι ΟΤΚ και μηχανες ΟΚ Junior για τους 50 οδηγους απο ολο τον κοσμο, ηλικιας απο 13 εως 16 ετων. Μοναδικοι συμμαχοι μεσα στην πιστα η οδηγικη ικανοτητα, το στησιμο του καρτ και φυσικα η τυχη. Ζuera, Genk, LeMans, Essay, Kristianstad, εξι σταθμοι στη ζωη μου που δεν θα ξεχασω ποτε. Καθενας και μια μοναδικη εμπειρια. Ξεκινωντας αυτη τη διαδρομη δεν ειχα ποτε φανταστει ποσο θετικα θα με επηρεαζε, ποσο θα αλλαζε τον τροπο σκεψης μου, ποσο θα με βοηθουσε να γινω καλυτερος οδηγος και ανθρωπος. Μεσα σε αυτες τις 6 στασεις στη ζωη μου γνωρισα τον κοσμο, ανοιξα τα ματια μου, εκανα φιλους, εμαθα να επιβιωνω και να ξεπερνω καθε εμποδιο, εμαθα να ακουω και να ακουγομαι, εμαθα να προσπαθω περα απο καθε οριο και να μην απογοητευομαι απο τις δυσκολιες.
Τι αδρεναλινη, η καρδια μου σφυροκοπαγε σε καθε στροφη, το κεφαλι μου συγκεντρωμενο στη σκεψη μου για τον αγωνα, το κορμι μου μουσκεμα απο την προσπαθεια για ενα γρηγοροτερο χρονο, μια καλυτερη προσπεραση που θα με εφερνε πιο μπροστα στην καταταξη. Στο τελος καθε αγωνα στενοχωριομουν γιατι τελειωνε και ευχομουν να ημουν καθε μερα σε αγωνα. Γνωρισα απο κοντα και μιλησα σε οδηγους και μηχανικους των οποιων εχω διαβασει συνεντευξεις, τους θαυμαζω και ακολουθω τα βηματα τους στο διαδικτυο. Εκανα track walk με τον παγκοσμιο πρωταθλητη KZ2, Jordon Lennox Lamb, ο Dominik Bartocha μου εσφιξε το χερι και μου ευχηθηκε καλη τυχη, ο Callum Bradshaw μου χαρισε τα γαντια του. Για πρωτη φορα ειδα το μηχανικο μου Stanislav Kavarimov να λυγιζει και να ξεσπα σε κλαματα για την ατυχια μου, οταν στον τελικο του Portimao ενας συναθλητης μου περασε πανω απο τη μηχανη μου και εσπασε το μπουζι λιγους γυρους πριν το πεσιμο της καρο σημαιας.
Κριστιανσταντ, Σουηδια
Το επιστεγασμα της χρονιας! Στην κληρωση για τη μηχανη διαλεξα το Νο 120 και αυτο κρατησα σε ολο τον αγωνα. Δυσκολευτηκαμε πολυ να βρουμε το σωστο στησιμο του καρτ, καθως ειχαμε μονο τρεις περιοδους ελευθερων δοκιμων την Παρασκευη και μετα κατευθειαν τα χρονομετρημενα που με εφεραν στην 27η θεση της γενικης καταταξης. Στο πρωτο heat (προκριματικο), δοκιμασαμε να βαλουμε περισσοτερο κρατημα πισω, αλλα το αποτελεσμα ηταν απογοητευτικο. Στο δευτερο heat καναμε ακριβως το αντιθετο και αυτο μου εδωσε περισσοτερη ταχυτητα και σταθεροτητα. Ομως, στον 5ο γυρο που αισθανομουνα οτι πηγαινα καλυτερα και ημουνα αισιοδοξος για μια καλη επιδοση, δεχτηκα χτυπημα απο τον Κορεατη οδηγο που μου στερησε την ευκαιρια να τερματισω το heat και να περασω κατευθειαν στο τελικο. Ετσι βρεθηκα στην 6η θεση της δευτερης ευκαιριας (second chance heat) και στην 34η θεση γενικης καταταξης. Στοχος μου ηταν να εξασφαλισω τη θεση μου στον τελικο κανοντας μονο μια προσπεραση, ωστε να κρατησω τα λαστιχα μου σε καλη αγωνιστικη κατασταση. Με αυτο τον τροπο βρεθηκα στην τελευταια σειρα εκκινησης του ημιτελικου. Με 12 προσπερασεις και δυο ποινες των μπροστινων οδηγων καταφερα σε 13 γυρους να βρεθω στη 19η θεση ενοψει του Τελικου. Στον τελικο καταφερα να κανω τον 6ο καλυτερο χρονο και να προσπερασω αλλους 4 οδηγους, καταληγοντας ετσι στην 15η θεση της γενικης καταταξης και κερδιζοντας τους πρωτους μου ποντους στο πρωταθλημα. Δηλαδη κερδισα συνολικα 19 θεσεις. Μπροστα και πισω μου, κορυφαια ονοματα που πρωταγωνιστουν στο παγκοσμιο χωρο του καρτ. Αυτος ο αγωνας μου εδωσε την αισιοδοξια, την εμπειρια και το μαθημα οτι ολα ειναι δυνατα, αν παλευεις και δινεις το 100% του μυαλου σου και της ψυχης σου.
Ολη αυτη η εμπειρια μου εδωσε να καταλαβω οτι ποτε δεν ημουν μονος σε αυτο το ταξιδι, παντα υπηρχαν και υπαρχουν ανθρωποι που με στηριζουν και με βοηθουν, το αποτελεσμα ειναι συλλογικο και οχι ατομικο, δεν ειναι μονο ο οδηγος η ο μηχανικος η το σασι η η γρηγορη μηχανη. Ειναι η ομαδα που κανει τη διαφορα, ειναι η ομαδα που σε στηριζει εστω και αν δεν ειναι στο προσκηνιο. Γι’αυτο το λογο κλεινοντας θα ηθελα να ευχαριστησω ολους αυτους τους ανθρωπους που σταθηκαν διπλα μου και πιστεψαν σε εμενα.
Tην ΟΜΑΕ που με επελεξε να εκπροσωπησω την Ελλαδα για δυο συνεχεις χρονιες στο CIK-FIA Academy Trophy.
Την ομαδα μου Athens Kart Shop και ιδιαιτερα τον Κ. Μιχαλοπουλο, για την προετοιμασια μου ολα αυτα τα χρονια στις προπονησεις και στους αγωνες, τις πολυτιμες συμβουλες και την προβολη μου στην Ελλαδα και το εξωτερικο.
Tην ΒΚC Racing για την στηριξη της στους αγωνες του Academy στο Εssay, Portimao και Kristianstad.
Τον Stanislav Kavarimov, που εκτος απο μηχανικος μου στο Academy ηταν και ο καλυτερος μου φιλος, με τις ατελειωτες selfie και τον μοναδικο του τροπο με εκανε να γελω στο grid πριν απο καθε αγωνα.
Κλεινοντας, θα ηθελα τους αγωνες του φετινου Academy στο Εssay, το Portimao και το Kristianstad να τους αφιερωσω στον ανθρωπο που μου εμαθε οτι στο ταξιδι της ζωης δεν εχει σημασια ο προορισμος αλλα η διαδρομη, και αυτος ειναι ο παππους μου, Ιan D’Arcy.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΤΑΡΣΥ\”
