Απο… νωρις μπαινει στα βασανα το Υπουργειο Οικονομικων, με τις πρωτες συσκεψεις που ειχαν ως θεμα την προσπαθεια αλλαγης υπολογισμου των τελων κυκλοφοριας να γινονται την προηγουμενη εβδομαδα. Σε μια προσπαθεια να αποφευχθει το περσινο φιασκο οπου ειχαν προγραμματιστει αλλαγες στα τελη, αλλα διαπιστωθηκε την τελευταια στιγμη οτι ηταν ανεφικτο να γινουν, οι αλλαγες αυτες τωρα συζητωνται απο… νωρις.
Μονο που και τωρα, οι φωστηρες (τι; δεν ειναι;) του ΥΠΟΙΚ που προκαλεσαν μια διχως προηγουμενο «αιμορραγια» απωλειας εσοδων απο τα εκατομμυρια αυτοκινητα που ακινητοποιησαν οι ιδιοκτητες τους, καταθετοντας προσωρινα τις πινακιδες τους, η διαγραφοντας τα οριστικα, επεξεργαζονται ενα σχεδιο για «δικαιοτερα» τελη. Ωστοσο, αυτο που θελουν να κανουν, ειναι απο αρκετα δυσκολο ως… ακατορθωτο για τα ελληνικα δεδομενα.
Η προταση για το νεο συστημα υπολογισμου επεσε στο τραπεζι την προηγουμενη Τεταρτη, κατα τη διαρκεια συσκεψης στο ΥΠΟΙΚ, που αφορουσε την παραταση της προθεσμιας στις φορολογικες δηλωσεις. Η υφυπουργος Οικονομικων, Κατερινα Παπανατσιου, αποκαλυψε οτι βρισκεται υπο επεξεργασια προταση βασει της οποιας τα τελη κυκλοφοριας θα γινουν αναλογικοτερα, καθως θα συνυπολογιζονται τα κυβικα και η παλαιοτητα, ενω γινεται προσπαθεια να συμπεριληφθει και η τιμη αγορας καθως και κριτηρια, οπως η ρυπανση.
Η δυσκολια, ωστοσο, εγκειται στα δυο τελευταια κριτηρια. Αν σε ο,τι αφορα τη ρυπανση, ειναι «ευκολο» (;) να δημιουργηθει μια βαση δεδομενων με τη βοηθεια των αυτοκινητοβιομηχανιων και του Υπουργειου Περιβαλλοντος (υπαρχουν αλλωστε τα σχετικα στοιχεια στις αδειες των αυτοκινητων), το δυσκολο ειναι ο υπολογισμος της τιμης κτησης ως μερος των τελων.
Με τη στρεβλωση που εχει προκαλεσει η κριση στην ελληνικη αγορα αυτοκινητων, ιδιαιτερα τα μεγαλυτερης αξιας και μεγαλυτερου κυβισμου αυτοκινητα, εχουν χασει τεραστιο ποσοστο της αξιας τους. Υπαρχουν αυτοκινητα τα οποια πριν απο μια δεκαετια κοστιζαν ανω των 100.000 ευρω και σημερα, στην ελευθερη αγορα, δεν «πιανουν» περισσοτερα απο 10.000. Και εδω ειναι το κωλυμα.
Πως δηλαδη θα φορολογηθουν αυτα ως προϊοντα ιδιαιτερα μεγαλης αξιας (πολυτελειας τα χαρακτηριζουν στο ΥΠΟΙΚ), οταν εχουν απαξιωθει και στην πραγματικοτητα δεν αποτελουν τετοια πλεον; Η λυση που συζητειται ειναι η δημιουργια μιας βασης δεδομενων που θα καταγραφει την τιμη των μοντελων στην τρεχουσα αγορα μεταχειρισμενων και θα κανει εναν υπολογισμο για τη φορολογια, συνυπολογιζοντας την τιμη του καινουριου και την τιμη στην οποια πωλειται σημερα ως μεταχειρισμενο, δηλαδη την πραγματικη του αξια, για να προκυπτει ενας μεσος ορος/συντελεστης για τα τελη.
Σε αυτη την προσπαθεια, εχει προταθει να συμβαλουν οι ασφαλιστικες εταιριες. Το «αγκαθι» βεβαια, ειναι οτι οι ασφαλιστικες υπολογιζουν εθιμοτυπικα–για την καταβολη των αποζημιωσεων- ως αξια του αυτοκινητου τις χαμηλοτερες τιμες της αγορας, κατι που το ΥΠΟΙΚ δεν το συμφερει, καθως θα προκυψουν μεγαλες μειωσεις των τελων για τα μεγαλυτερου κυβισμου αυτοκινητα. Και, ειδικα το τελευταιο, μην το περιμενεις…
