Η εναλλακτικα, πως να ανακαλυψεις την πραγματικη κλιση σου στα 35, και οχι στα 20…
Γραφει ο Βασιλης Καρικας
Οσο κι αν φαινεται οξυμωρο, μια αποτυχημενη αγορα εδωσε το εναρκτηριο λακτισμα για εναν κυκεωνα ανακαταταξεων, αμφισβητησης, και βαθιας ενδοσκοπησης, ως προς τι μελλει γενεσθαι για το μελλον και την επαγγελματικη «σταδιοδρομια».
Και εξηγουμαι: Μετα απο σπουδες Μηχανολογιας και Γραφιστικης, και εχοντας στα χερια μου ενα πληγωμενο αυτοκινητο, που πολλοι απερριψαν, γνωριζοντας το ποσοστο δουλειας που ηθελε για να εχει τα μουτρα να εμφανιστει οπουδηποτε και να μην χλευαστει μεχρι κεραιας, η αποφαση παρθηκε: Εφοσον δεν θα ημουν ικανοποιημενος απο την ποιοτητα δουλειας αλλων -γνωστων και αγνωστων-, επρεπε να λερωσω τα χερια μου, ουτως ωστε το αποτελεσμα να ικανοποιει πρωτιστως εμενα, και μετα οποιονδηποτε αλλο.
Η εννοια κλασικο αυτοκινητο ειναι μια προσωπικη μυσταγωγια, απαιτει ενασχοληση, χρονο, φυσικα χρημα, και ενιοτε.. μπινελικια. Η ικανοποιηση ομως ειναι αρκετη να σβησει καθε κουραση, καθε απογοητευση, καθε αποδοκιμαστικο βλεμμα.
Ορμωμενος απο την «επιτυχια» της πρωτης αναπαλαιωσης, και με την εγκριση φιλων βουτηγμενων μεχρι το μεδουλι στο χωρο, σε Κυπρο και Ελλαδα, ειπα να κανω το μετεωρο βημα: να ανοιξω κι εγω, οπως και τοσοι πριν απο μενα, μαγαζακι, και να αναπαλαιωνω αντικες, τουτεστιν να προσπαθω να πεισω καθε αυτι που ειχε ορεξη να ακουσει, οτι το τοσο διαδεδομενο πια restoration δεν ειναι το να ξαναβαψεις ενα αυτοκινητο απο πανω, αφου κανεις 2-3 μπαλωματα με οξυγονοκολληση για να μην μπαινει νερο απο τα πατωματα.
Η αναπαλαιωση ειναι τεχνη, θελει πολυ χρονο, θελει δεσιμο με αυτο που εχεις απεναντι σου, δεν ειναι μαζικη παραγωγη, δεν ειναι συνεργειο αυτοκινητων που πρεπει να εχει 3-5-10 διελευσεις την ημερα για να βγαζει τα λειτουργικα εξοδα και να δικαιολογει την υπαρξη του.
Καθε εξαρτημα, καθε τετραγωνικο εκατοστο μεταλλου θελει ενασχοληση, ωρες, υλικα. Καθε μηχανισμος, μικρος η μεγαλος, πρεπει να λυθει, να επιθεωρηθει, να αντικατασταθει ο,τι δεν μπορει να επισκευαστει, να τριφτει, να γυαλιστει, να βαφτει αν χρειαζεται, και να παρει τη θεση του στο ραφι, μεχρι να ερθει η ωρα να τοποθετηθει ξανα στο αναπαλαιωμενο κουφαρι.
Νοουμενου οτι μια πληρης αναπαλαιωση μπορει να φτασει και τις 2000 ωρες ενασχολησης, μιλαμε για πληρη απασχοληση για 6-8 μηνες. Κοπιαστικη, αλλα με μεγαλα περιθωρια ευχαριστησης και αυτοπραγματωσης.
Η αποθηκη βρεθηκε, ο εξοπλισμος αγοραστηκε, η ηλεκτρικη εγκατασταση περαστηκε, αναβατωριο, τορνος, συμπιεστης, πρεσα, παγκοι, εργαλειοφορεας, τριβεια, αμμοβολη, και εντελει εγιναν και τα εγκαινια. Και να ‘ναι καλα η Αννυ (Δημητριαδου) και ο Γιωργος (Καραγιαννης) για το ονομα, διοτι ακομη θα μαλωναμε πως να το βαφτισουμε.
Και παμε στον πρωτο πελατη, ο οποιος περιμενε στωικα να ετοιμαστουν ολα, για να ξεκινησει η δουλεια. Πριν προχωρησω, disclaimer: ο ιδιοκτητης, ο Ξενιος, ειναι κολλητος και μελλων κουμπαρος, οποτε η στιχομυθια που ακολουθει ειναι πραγματικη και μη παρεξηγησιμη (αφαιρεσα τη βωμολοχια, η οποια ειναι μεν διασκεδαστικη και εμπλουτιζει τη συζητηση, αλλα διαβαζουν και παιδια):
Ξ: Τι θα γινει ρε με το ρημαδομαγαζο; Θα το τελειωσεις η θα κοροϊδευεις τον κοσμο;
Β: Ειμαι μαγαζατορας ανευ μαγαζιου ρε. Περιμενω να τελειωσει ο ηλεκτρολογος, να μπει το ρευμα, να ανοιξει το ρολο, και μετα θα ρθω να παρουμε το σαπακι σου. Να σου πω, παιζει να κοπει στη μεση μεχρι να το φερουμε;
Ξ: Εσυ μιλας ετσι για τα ιταλικα, που εχεις και tattoo το φιδακι στην πλατη; Δε φτανει που σου κανω σεφτε και θα εχεις με κατι να ασχολεισαι, αντι να καθεσαι και να περιμενεις να σε βρουν απο δορυφορο εδω κατω στα χαλασματα που ηρθες, εχεις και παραπονο;
Β: Καλα, αντε. Δινω τοπο στην οργη. Κοιτα μονο να ρχεσαι να βοηθας. Μπας και μαθεις τιποτα και ξεστραβωθεις, που μου το παιζεις θεωρια και alfabb με τη 1750 του Rossano.
Ξ: Ο Rossano ειναι το ινδαλμα μου. Μονος του τα εκανε ολα. Εμαθε να κολλα, πηρε γαλβανωση, ξηλωσε τα παντα, και το ξαναστησε μεσα στο γκαραζ του.
Β: Και ποσο καιρο του πηρε;
Ξ: …10 χρονια, αλλα ασχολιοταν μονο τα Σαββατοκυριακα.
Β: Εσυ υπολογισε 2 χρονια αν συντονιστουν ολοι, και να εισαι κι ευχαριστημενος
Ξ: Καλα ρε, εσυ δεν τελειωσες μεσα σε 1 χρονο; Γιατι μου λες 2 χρονια;
Β: Διοτι εγω ειχα καταντησει υπαλληλος του φαναρτζιδικου, και στο τελος εφτιαχνα ο,τι αυτοκινητο ερχοταν για να εχει χρονο ο Πανικος (σ.σ ο φαναρτζης) να δουλευει στο δικο μου. Χωρια τα ξενυχτια που εριξα και τα κομματια που εφτιαξα μονος μου.
Ξ: Ξεκινα πρωτα κι ασε τα λογια…
Και καπως ετσι ηρθε η 1750 στην αποθηκη, ξηλωθηκε, και αρχισε να επανερχεται στην αρχικη της εικονα, βιδα-βιδα. Δεν θα ειναι γρηγορη δουλεια, δεν θα ειναι ευκολη δουλεια, δεν θα ειναι φτηνη δουλεια.
Ο στοχος ειναι να τελειωσει εντος χρονοδιαγραμματος (αρχικα), και να γινει το καλυτερα αναπαλαιωμενο αυτοκινητο του νησιου (μεγαλεπιβολα λογια, αλλα dream big και YOLO που λεει κι η νεολαια…), με σχεδον απολυτη γνησιοτητα. Η μονη παραχωρηση θα γινει στις βιδες, οπου θα αντικατασταθουν με μετρικες ανοξειδωτες Allen, για ανθεκτικοτητα, αντισκωριακη προστασια, και ευκολια μελλοντικων επισκευων. Ολα τα υπολοιπα θα διατηρηθουν οπως τοτε, πριν 50 χρονια στο Arese, τοτε που ο Luigi εβαζε ο,τι ειχε το πανερι της ημερας.
Ειμαι ο Βασιλης Καρικας, και διατεινομαι οτι εχω αναπαλαιωτηριο. Η μηπως παλιατζιδικο;
ΥΓ: Η αναπαλαιωση της 1750 αφιερωνεται στον Πανικο Παναγιδη, το μαστορα που μου ανοιξε τα ματια στις τεχνικες και τα μυστικα των αναπαλαιωσεων και της φανοποιϊας, και εναν απο τους τελευταιους “old school”, που ηξερε που να ζεστανει και που να χτυπησει για να φερει μια λαμαρινα χωρις στοκο. Καλο ταξιδι μαστορα.
TopSpeed.gr Tip: Οι κ.κ. Βασιλης Καρικας και Ξενιος Κοφτερος, εχουν αποφασισει να μας κανουν κοινωνους στο υπεροχο ταξιδι της αναπαλαιωσης αυτης της πανεμορφης Alfa -το οποιο φιλοξενουμε με ενα εβδομαδιαιο αρθρο στη στηλη \”GARAGE\”. Οι -μαλλον ατακτως εριμμενες απο εμας- φωτογραφιες της -φοβερης- δουλειας που γινεται και βλεπεις σε καθε \”επεισοδιο\” της χρονομηχανης, ειναι μονο ενα μικρο κλασμα του γιγαντιαιου ογκου που μας στελνουν απο τη Μεγαλονησο.
