Δεν εξηγειται αλλιως: Καποιο ξορκι εχει κανει η Alfa Romeo σε εκατομμυρια ανθρωπους σε ολο τον κοσμο, για να λατρευουν σαν θεϊκα δημιουργηματα ολα τα μοντελα της. Να ριγουν στη θεα μιας GTA, να ονειρευονται μια Sprint να σηκωνει με θρασος ροδα στη στροφη, να υστεριαζονται στη θεα μιας φωτογραφιας της Giulia. 
Το παραδεχομαι: Το ξορκι επιασε πανω μου διπλα. Ερωτευτηκα τη Giuletta Quadrifoglio Verde απο τοτε που μου την παραχωρησαν για δοκιμη οι -ευγενεστατοι και επαγγελματιες- ανθρωποι της Alfa Romeo. Τι εχω παθει; Γιατι ποθω ετσι μια Alfa; Πως μπορει να ερωτευτηκα ενα προσθιοκινητο;
\”Ειναι το τιμονι. Αυτο το feeling που σου δινει το τιμονι μιας Alfa, δεν θα στο δωσει τιποτε αλλο\”, μου λεει ο Σταυρος, συναδελφος και ενας εκ των φανατικων Alfisti και σφιγγει τα χερια του παρατεταμενα, σα να κρατα το τιμονι της 159 του. 
Εχει δικιο, αλλα εν μερει: Ειναι το γενικοτερο feeling που μου ειχε δωσει εκεινη η 147 GTA, που με χαραξε μια για παντα, που με εκανε και μενα φαν της Alfa και μαλλον μελλοντικο ιδιοκτητη μιας. Αρκετα ομως με τις φλυαριες. 
Ειναι ωρα να εξηγησω γιατι η Giulietta QV ειναι ενα θεϊκο αυτοκινητο. Η λεπτομερεια, ειναι η χαωδης διαφορα με την προηγουμενη QV. Αυτη, ειναι πολεμικη μηχανη και φαινεται.
Στα τετριμμενα: Εχει αριστο εσωτερικο, τελεια καθισματα με δερματα, πωρωτικο τιμονακι με paddles, σπορ πενταλιερες, οθονες, την καθε λεπτομερεια προσεγμενη. Εξωτερικα ειναι κουκλα, το ματ χρωμα της ειναι ερεθιστικο, εχει σποϊλερ χωρις να βρισκει ποτε, diffuser, βαβουροεξατμισεις, φρεναρες Brembo και κυριως ζανταρες. Ολα τα λεφτα αυτη η ζαντα…
Κινητηρας απο την 4C
Το μοτερ των 1,8 λιτρων με τους 240 ιππους, στη θεση \”Normal\” ειναι πολυ ησυχο, οι αλλαγες απο το κιβωτιο ανεπαισθητες. Στο Dynamic, μεταμορφωνεται σε supercar. Λογικο, αφου ειναι ακριβως το ιδιο μοτερ, με την ιδια ρυθμιση και το ιδιο κιβωτιο που φορα η φοβερη και τρομερη 4C. 
Η Quadrifoglio Verde αυτη, δικαιολογημενα λοιπον, αφου εχει «γονιδια» 4C, ειναι το πρωτο αμαξι που μου θυμισε 147 GTA στη βια της επιταχυνσης και τον τροπο που μαζευε χιλιομετρα. Ομως με μια ουσιωδη διαφορα: Παρα τη δυναμη που σε κολλαγε ουρλιαζοντας και ξεφυσωντας στο καθισμα, το Q2 κανει τρομερη δουλεια. Δεν ψαρευει, δεν ξεκολλαει. Το TCT με το διπλο συμπλεκτη και τα paddles στο τιμονι πιο γρηγορο απο τη σκεψη. Και στα ανεβασματα και στα κατεβασματα.
Και πως στριβει;
Απλα αρκει να το αποφασισεις. Θα δυσανασχετησει, θα ουρλιαξει, θα σε τρομαξει -σπανιως, ομολογω-, αλλα, ως αυθεντικη Alfa θα μπει, με οσα και να μπουκαρεις. Προσπαθησα να τη βγαλω, αλλα αδικα. Οσο και να την πιεσα, μου εβγαζε τη γλωσσα στριβοντας οπως επρεπε.
Διαβολικα γρηγορη, νομιζα οτι με κοροϊδευει. Οτι χασκογελαει, σαν εκεινο το κοριτσι της νιοτης που ολη η ταξη το ποθουσε και κατεληγε στα χερια σου μετα απο ανελεητο κυνηγητο.
Νομιζα οτι μετα απο καθε στροφη μου γελαγε περιπαικτικα και μου λεγε: \”Τι; Μονο αυτο εχεις; Στην επομενη, πιεσε με πιο πολυ, να δεις\”. Και το κανα. Κι εστριβε με προθυμια. Και τα Brembo δε ζεσταινονταν, ουτε σε μανιασμενη αναβαση στην καψα του καλοκαιρινου μεσημεριου. Κι εγω ηθελα κι αλλο. Και η Giuletta κι αλλο. Και με κολλαγε με βια στο καθισμα. Και την εβαζα με μανια στα στροφιλικια. 
Ετσι καταλαβαινεις γιατι, οσο ειχα την Giulietta QV στα χερια μου, εκανα κοπανες απο τη δουλεια και χανομουν στα στροφιλικια της Παρνηθας. Γιατι τις νυχτες εξαφανιζομουν απο το συζυγικο κρεβατι και χανομουν στα στροφιλικια της παραλιακης. Γιατι η συζυγος εφτασε στο σημειο να τη ζηλευει, γιατι ολοι οι φιλοι μου παρακαλουσαν να τους τη δανεισω \”για μια νυχτα μονο κι απο μενα ο,τι θες\”. Γιατι απολαμβανα τον σεβασμο ολων των petrolheads με ενα οικογενειακο (;) στο δρομο.
Η Giulietta Quadrifoglio Verde, ειναι μια πολεμικη μηχανη που θα σε κανει να την ερωτευτεις παραφορα. Θα σε κανει εθισμενο στο γκαζι της, τις ατελειωτες δυνατοτητες της. Ειναι ακριβη, λιγο πανω απο τα 30 χιλιαρικα; Οχι, γι αυτο που προσφερει. Ειναι φτηνη, αν σκεφτεις οτι ειναι μια Alfa απο τη νεα χρυση εποχη της Alfa Romeo. Και οτι αυριο, θα αξιζει χρυσαφι. Οπως αξιζει σημερα μια Veloce, GTA,Giulia Sprint της παλιας χρυσης εποχης…
\”Μα καλα\”, θα αναρωτηθεις, αγαπημενε αναγνωστη: \”Αυτο το αυτοκινητο δεν εχει κατι στραβο\”; Στα δικα μου τα ματια, εκτος του οτι εχει την κινηση σε λαθος αξονα, κανενα. Φταιει ο ερωτας, που με τυφλωσε…
