Όταν η Opel έφτιαχνε την “καλύτερη μοτοσυκλέτα στον κόσμο”

Δεν ειναι ευρεως γνωστο, αλλα υπηρχε μια εποχη που η γερμανικη αυτοκινητοβιομηχανια Opel δεν εφτιαχνε (μονο) αυτοκινητα. Εφτιαχνε και μοτοσυκλετες. Και μαλιστα τοσο καλες, που εφεραν επανασταση στο χωρο των δικυκλων. Υπευθυνος γι’ αυτο, ηταν μια πολυσχιδης προσωπικοτητα, μια αληθινα παγκοσμια ιδιοφυια. Και το ονομα αυτου, ηταν Ernst Neumann-Neander. Σημερα, που συμπληρωνεται εναμισης αιωνας απο τοτε που γεννηθηκε αυτη η τεραστια προσωπικοτητα, ας τον γνωρισουμε.

Ο ζωγραφος, σχεδιαστης, καλλιτεχνης πολυχωρων διασκεδασης, επιχειρηματιας, οδηγος αγωνων και μηχανικος εχει συνδεσει το ονομα του με την Opel χαρη στην εξαιρετικη μοτοσυκλετα “Motoclub”. Η Opel Motoclub, με παραγωγη απο το 1928 μεχρι το 1930, ηταν μοναδικη χαρη σε ενα καινοτομο πλαισιο απο πρεσαριστο ατσαλι. Η συγκεκριμενη μεθοδος κατασκευης ηταν ιδεα του Neumann-Neander.

Η επανασταση

Με τη νεα τεχνολογια, η Opel καταφερε να μειωσει το συνηθη χρονο συναρμολογησης μιας μοτοσυκλετας απο 15 – 25 ωρες σε περιπου τεσσερις ωρες μονο – πραγματικη επανασταση στην παραγωγη μοτοσικλετων. Αυτο επετρεψε στην Opel να προσφερει ενα ελκυστικο προϊον σε ελκυστικη τιμη στο μικροτερο χρονικο διαστημα, καθιστωντας την ατομικη κινητικοτητα προσιτη σε πολλους – οπως το Opel 4/12 hp “Laubfrosch”, το πρωτο γερμανικο αυτοκινητο που κατασκευαστηκε σε γραμμη συναρμολογησης.

Ο σχεδιαστης της Motoclub, Ernst Neumann, γεννηθηκε στις 3 Σεπτεμβριου, 1871 στο Kassel, Γερμανια. Στην ηλικια των 19 ετων ηδη εγραφε ιστορια σε αγωνες με penny-farthings (ποδηλατα με τεραστιο μπροστινο τροχο, αμεσα συνδεδεμενο με τα πεταλια). Στα πρωτα του βηματα στον επαγγελματικο στιβο, εργαστηκε ως σκιτσογραφος και εικονογραφος.

Πλεον των καλλιτεχνικων δραστηριοτητων του που ηταν εντονα επηρεασμενες απο την Art Nouveau, και των εμφανισεων σε καμπαρε του Μοναχου, παντα ενδιαφεροταν για την ταχυτητα και την τεχνολογια. Σαν παιδι ειχε εντυπωσιαστει απο την εξελιξη της μηχανοκινησης στα τελη του 19ου αιωνα. Η πρωτη μοτοσυκλετα δικης του κατασκευης εμφανιστηκε το 1904 και τη χρησιμοποιησε για να τρεξει σε αναβασεις και αγωνες μεγαλων αποστασεων οπως το Paris-Rome-Paris.

Το 1908 ιδρυσε τη διαφημιστικη εταιρεια “Ateliers Ernst Neumann für Moderne Reklame” και λιγο αργοτερα προσθεσε την ειδικοτητα του σχεδιαστη αμαξωματων στη γκαμα δραστηριοτητων του. Στις αρχες της δεκαετιας του 1920 δημιουργησε σχεδια για κατασκευαστες αμαξωματων (καροσεριστες), μεταξυ των οποιων η εταιρεια Kruck απο την Εσση που συνεργαζοταν στενα με την Opel.

Μετα τον πολεμο

Μετα τον 1ο παγκοσμιο πολεμο, ο Neumann αλλαξε το ονομα του σε “Neumann-Neander” (Neander – Νεανδρος στα αρχαια ελληνικα, δηλαδη ‘νεος ανδρας’). Τοτε αφιερωθηκε αποκλειστικα στη σχεδιαση και κατασκευη μοτοσικλετων με την ονομασια “Neander”. Κυρια χαρακτηριστικα τους ηταν η κομψη σχεδιαση, η ελαφρια δομη, η οδηγικη ανεση και οι αντισυμβατικες τεχνικες λυσεις. Μεχρι τωρα γνωστος με το παρατσουκλι N2, ο Neander απεσπασε το πρωτο βραβειο “σε ολες τις κατηγοριες για τις καλυτερες βελτιωσεις στη μοτοσυκλετα” σε ενα διαγωνισμο του 1924 για εφευρετες στη Στουτγαρδη.

Την ιδια περιπου εποχη βρεθηκε προσκεκλημενος στην πιστα Opel Rennbahn στο Rüsselsheim, οπου οικοδεσποτης ηταν ο νεαρος Fritz von Opel. Ο εγγονος του ιδρυτη της εταιρειας Adam Opel και ο Neumann-Neander συνηψαν μια αποκλειστικη συμφωνια αδειοδοτησης: Aπο τοτε και στο εξης, η μοτοσυκλετα απο πρεσαριστο ατσαλι του Neander θα μπορουσε να κατασκευαζεται και να πωλειται και απο την Opel.

Η Opel σχεδιασε ενα κινητηρα ειδικα για μια “μοτοσυκλετα με την καλυτερη συμπεριφορα στο κοσμο” (συμφωνα με διαφημιση του Neander) – εναν μονοκυλινδρο 500 cc, σε δυο εκδοσεις ισχυος (16 και 22 hp). Το ματ ασημι του γαλβανισμενου, αβαφου μεταλλου δημιουργουσε αντιθεση με την κοκκινη σελα, τα κοκκινα εξαρτηματα, ακομα και τα κοκκινα ελαστικα πετυχαινοντας μια ιδιαιτερα μοντερνα εμφανιση.

Το νεο μοντελο λανσαριστηκε με το ονομα “Motoclub”, συνοδευομενο απο μια εκτενη διαφημιστικη καμπανια, σε τιμη περιπου 10% χαμηλοτερη απο αυτη των αντιστοιχων μοτοσυκλετων του Neander, που παρεμειναν στην παραγωγη. Ο Neander κατασκευασε επισης ενα sidecar (‘πλαϊνο καλαθι μοτοσυκλετας’) για την Motoclub,, συνιστωμενο απο την Opel, με την ονομασια “Pioneer” και ηταν διαθεσιμο απο πολλους διανομεις Opel.

Το τελος

Το Κραχ της Wall Street του 1929 σημανε ενα αποτομο τελος για την εταιρεια του Neander και την Opel Motoclub την επομενη χρονια. Ενω η Opel εδραιωθηκε ως η πιο επιτυχημενη γερμανικη μαρκα αυτοκινητων στην οικονομικα δυσκολη περιοδο, το αστρο του 60χρονου πλεον N2 σταδιακα ξεθωριασε στο περιθωριο.

Τα πιο γνωστα του σχεδια απο αυτη την περιοδο (1934-39) ειναι τα αντισυμβατικα τετρατροχα “Fahrmaschinen”. Αυτα τα ελαφρια αγωνιστικα αυτοκινητα ηταν ενας συνδυασμος μοτοσυκλετας και αυτοκινητου και εφεραν αξιοσημειωτα αποτελεσματα στο χωρο του μηχανοκινητου αθλητισμου.

Βλεπε επισης

Ο Neumann-Neander διατηρησε το παθος του για δημιουργικες λυσεις, ακομα και σε μεγαλη ηλικια. Δημιουργησε πολυαριθμα ποδηλατα και τρικυκλα μεχρι το 1950, αλλα οχι για παραγωγη. Στο τελος της δεκαετιας του 1940, ο ηλικιωμενος πλεον N2 ξεκινησε το τελευταιο κεφαλαιο της πολυπλευρης ζωης του και επιδοθηκε παλι στη ζωγραφικη. Μεσα σε πεντε χρονια ζωγραφισε πανω απο 100 πινακες.

Ο Ernst Neumann-Neander πεθανε στις 13 Νοεμβριου, 1954, σε ηλικια 83 ετων, αφηνοντας πισω του ενα εξαιρετικο και πολυπροσωπο εργο. Το Opel Motoclub ειναι ενα μικρο κομματι αυτου και μια λειτουργικη 1928 “Supersport” ξεχωριζει σημερα περηφανα στην Opel Classic Collection. Αυτη η μοναδικη μοτοσυκλετα διατηρει ζωντανη τη μνημη του ιδιοφυους N2– κυριως φετος, στα 150α του γενεθλια.