Το ονομα Alfa Romeo εχει καταφερει να εξελιχθει σε ενα μυθο της αυτοκινησης, περιλαμβανοντας θρυλικες μορφες, οπως οι Franco Scaglione, Tazio Nuvolari και Juan Manuel Fangio, μοντελα παραγωγης και αγωνιστικα που κατεκτησαν νικες και τις καρδιες εκατομμυριων ανθρωπων, οπως οι 33 Stradale, Montreal και GTA, αλλα ακομα και μηχανολογικες καινοτομιες που εξελιχθηκαν σε «φετιχ».
Στις αρχες της δεκαετιας του 1950, ο Orazio Satta Puliga επικεφαλης της μαρκας απο το 1951, αναζητουσε εναν νεο κινητηρα που θα περνουσε την Alfa Romeo σε μια νεα εποχη. Σε λιγο η Giulietta θα εκανε την εμφανιση της και θα επρεπε να συνοδευοταν απο ενα ανταξιο της κινητηριο συνολο. Για το σχεδιασμο του νεου κινητηρα ο Orazio Satta Puliga θα εμπιστευοταν τον Giuseppe Busso, εναν ανθρωπο που επισης συνεδεσε αρρηκτα το ονομα του με τη μαρκα. Η Alfa Romeo ηδη διεθετε στη γκαμα της κινητηρες με διπλους εκκεντροφορους επικεφαλης, μια προηγμενη για την εποχη λυση, με το συνολο που εφοδιαζε την Alfa Romeo 1900 να ακολουθει αυτο το σχεδιασμο, εχοντας κατασκευασμενο απο χυτοσιδηρο το μπλοκ του συνολου. Ομως οι οραματιστες Satta Puliga και Busso εβλεπαν οτι ο νεος κινητηρας δεν θα επρεπε να αποτελει απλα μια εξελιξη, αλλα ενα αλμα στο μελλον που θα επιβεβαιωνε για ακομα μια φορα τον καινοτομο χαρακτηρα της Alfa Romeo.
Το 1954, η παρουσιαση της πανεμορφης Giulietta συνοδευοταν απο την παρουσιαση ενος νεου κινητηρα, ο οποιος παραλληλα με τα πρωτοποριακα χαρακτηριστικα διεθετε και μια πολυ ομορφη εμφανιση, στοιχειο που η μαρκα θα επαναλαμβανε και στο μελλον με κινητηρες οπως ο “boxer” και ο “V6 busso”. Ο νεος τετρακυλινδρος σε σειρα κινητηρας κατω απο το καπο της Giuietta ειχε χωρητικοτητα 1.290κ.εκ. και πηρε το προσωνυμιο “bialbero” απο την υπαρξη των δυο εκκεντροφορων επικεφαλης. Αυτη βεβαια δεν ηταν και η μονη καινοτομια του, αφου ο bialbero ειχε, τοσο το μπλοκ, οσο και την κεφαλη κατασκευασμενα απο κραμα αλουμινιου και χιτωνια απο χαλυβα. Παραλληλα οι εκκεντροφοροι κινουσαν αμεσα τις δυο βαλβιδες ανα κυλινδρο, οι οποιες ηταν τοποθετημενες σε γωνια 80οεπιτρεποντας την τοποθετηση του σπινθηριστηρα (μπουζι) σχεδον στο κεντρο. Τελος, ο στροφαλοφορος αξονας ηταν σφυρηλατος, στηριζοταν σε 5 κουζινετα, ενω ο χρονισμος του συνολου γινοταν μεσω καδενας. Η συνολικη αποδοση ηταν 53 ιπποι στις 5.500 σ.α.λ. και 8,5kgm ροπης στις 3.000 σ.α.λ., αλλα ο ιδιος κινητηρας στο μελλον θα εφτανε εως και τους 100 ιππους στις 6.500 σ.α.λ. Με την αγωνιστικη παραδοση της μαρκας, δεν προκαλει εκπληξη οτι ο Busso κατα τη διαρκεια του σχεδιασμου, ελαβε υποψη του οτι ο κινητηρας καποια στιγμη θα ειχε εμπλοκη και στους αγωνες, κατι που επαληθευθηκε με τον πλεον εμφατικο τροπο στις Giulia GTA.
Ο bialbero εδειξε αμεσως τις δυνατοτητες του και αποτελεσε τη βαση πανω στην οποια μεγαλυτερες εκδοσεις του συνολου (απο 1.6 εως και 2.0 λιτρα) θα εφοδιαζαν εξισου επιτυχημενα μοντελα, οπως η Giulia, η 2000 GTV, η 75 και η Spider. Οι δυνατοτητες του συνολου ηταν τοσο μεγαλες που η Alfa Romeo δεν διστασε να δοκιμασει μια σειρα καινοτομιων, οπως για παραδειγμα τη δημιουργια του μικροτερου τετρακυλινδρου κινητηρα με δυο εκκεντροφορους επικεφαλης χωρητικοτητας 900κ.εκ., εκδοσεις με μηχανικους υπερσυμπιεστες και στροβυλοσυμπιεστες καυσαεριων, κουφιες βαλβιδες εξαγωγης με νατριο, δεκαεξαβαλβιδες κεφαλες, δυο μπουζι ανα κυλινδρο, αλλα και το πρωτο συστημα μεταβλητου χρονισμου σε αυτοκινητο παραγωγης στην Alfa Romeo Spider του 1980.
Παραλληλα με τα τεχνικα χαρακτηριστικα, ο bialbero διεθετε ακομα ενα ιδιαιτερο στοιχειο, το οποιο συνεβαλε εξισου στη δημιουργια του μυθου του. Η εμφανιση του αποτελουσε ενα εργο τεχνης. Οι δυο εκκεντροφοροι επικεφαλης και η κεντρικη τοποθετηση των μπουζι δημιουργουσαν ενα πανεμορφο αλουμινενιο καλυμμα, αποδεικνυοντας πως οι Alfa Romeo αποτελουν σημειο αναφορας σε αισθητικο επιπεδο, τοσο για το αμαξωμα, οσο και για τα μηχανικα τους μερη. Η καινοτομια και η αισθητικη ανεδειξαν τον bialbero σε ενα απο τα «φετιχ» της μαρκας.
Το 1994, ο bialbero περασε στην ιστορια μετα απο 40 χρονια ενδοξης πορειας. Η φιλοσοφια ομως της Alfa Romeo να συνδυαζει την μηχανολογικη αρτιοτητα με την αισθητικη τελειοτητα παραμενει παρουσα και σημερα. Στις νεες Giulia και Stelvio στοιχεια, οπως τα τμηματα της αναρτησης, ο αξονας μεταδοσης απο ανθρακονηματα και το συστημα πεδησης υπενθυμιζουν οτι η αποδοση και η ομορφια καθε αλλο παρα ασυμβιβαστες εννοιες ειναι. Αλλωστε μια Alfa Romeo οφειλει να ξεχωριζει σε καθε επιπεδο.
