Δεν χρειαζοταν καν να ειναι κανεις και ειδικος επιστημονας για να διαπιστωσει οτι οι εκατομβες νεκρων απο τροχαια δυστυχηματα οφειλονταν -σε ενα μεγαλο μερος- στους πολυ κακους (ευγενικη η εκφραση) εθνικους και επαρχιακους (καρο)δρομους. Ναι, αυτους τους δρομους που εγκληματικα δινονταν στην κυκλοφορια και το ιδιο εγκληματικα παραλαμβανονταν απο ανθρωπους που ισως να επρεπε να εχουν καθισει στο σκαμνι, τοσα χρονια τωρα, τοσους νεκρους και τοσους τραυματιες μετα. Αλλα κατι τετοιο δεν γινοταν και το αιμα ερεε αφθονο. \”Υπερβολικη ταχυτητα\”, λεγαμε μετα. \”Απροσεκτοι οδηγοι\”. Και μερικες, η πολλες φορες, ηταν αληθεια. Ηταν ομως παντα ετσι;
Η πικρη αληθεια ειναι πως οχι. Στα τελη του 2017, εληξε το τελεσιγραφο που (καλως) εβαλε η Ε.Ε. στο κρατος που αγαπουσε να βλεπει να σακατευονται οι πολιτες του (οχι οτι μας βλεπουν σαν πολιτες, αλλα σαν φοροδοτικες μηχανες, αλλα αυτο ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο). Το τελεσιγραφο ελεγε πως, με οποιονδηποτε τροπο, υπο οποιεσδηποτε συνθηκες, τα κομματια των οδικων αρτηριων που θα επρεπε ηδη να εχουν παραδοθει αλλα παρεμεναν εργοταξια, θα παραδιδονταν στην κυκλοφορια, ειδαλλως οι κοινοτικες επιδοτησεις θα επιστρεφονταν. Και τοτε, εγινε το θαυμα. Εγκαινια επι εγκαινιων και η Ελλαδα απεκτησε -επιτελους- συγχρονους (κατα κοινη παραδοχη) αυτοκινητοδρομους.
Ταυτοχρονα, οσο παραδιδονταν αυτοι οι δρομοι, γινοταν και ενα αλλο \”θαυμα\”. Αφου δεν υπηρχαν λακουβες, το οδοστρωμα δεν ηταν σαν να εχει λαδια, υπηρχαν διαχωριστικα στηθαια, δεν υπηρχαν αναποδες κλισεις στις στροφες και αλλα τετοια… ωραια, μειωνοταν δραματικα ο αριθμος των νεκρων απο τροχαια δυστυχηματα. Και αυτο, το λενε οι αριθμοι, επισημοι, επιστημονικοι φορεις.
Στιγμιοτυπο απο τροχαιο στην Κρητη, οι δρομοι της οποιας ειναι μονο κατ\’ ευφημισμον οδικοι αξονες και, σιγουρα, αποτελουν ντροπη για μια χωρα- μελος της ΕΕ
Το Παρατηρητηριο Οδικης Ασφαλειας του ΕΜΠ, επεξεργαζομενο τα προσφατα δημοσιευμενα στοιχεια της ΕΛΣΤΑΤ, βασει των οποιων, κατα το 2017 ο αριθμος των νεκρων σε οδικα ατυχηματα στην Ελλαδα παρουσιασε σημαντικη μειωση (10%) σε συγκριση με το 2016 διαπιστωνει το εξης, οπως μας ενημερωνει η Interamerican, η οποια εχει υπογραψει συμφωνο συμβιωσης με τον επιστημονικο φορεα: Οτι η μειωση αυτη οφειλεται οχι μονο στα λιγοτερα χιλιομετρα λογω της οικονομικης κρισης, αλλα κυριως στο οτι κατα το πρωτο εξαμηνο του περασμενου ετους δοθηκαν στην κυκλοφορια περισσοτερα απο 500 χιλιομετρα νεων η αναβαθμισμενων αυτοκινητοδρομων, που αντικατεστησαν οδικο δικτυο με υψηλα ποσοστα θανασιμων ατυχηματων.
Ειναι χαρακτηριστικο οτι, κατα την τελευταια δεκαετια, η Ελλαδα βρισκεται μεταξυ των χωρων της Ευρωπαϊκης Ενωσης με την πιο αξιολογη επιδοση βελτιωσης στην οδικη ασφαλεια, εχοντας καταγραψει μειωση των νεκρων σε οδικα ατυχηματα της ταξεως του 54% και των βαρεια τραυματιων κατα 62%. Ο αριθμος των νεκρων σε οδικα ατυχηματα ανα εκατομμυριο οχηματων εχει μειωθει κατα 59%απο το 2007.
Μπορουν λοιπον τα πραγματα να γινουν καλυτερα, τωρα που εχουμε καλυτερους δρομους; Η Interamerican, με αφορμη την 11η Πανελλαδικη Εβδομαδα Οδικης Ασφαλειας (18-24 Μαρτιου), υπογραμμιζει οτι η μεθοδικη και συντονισμενη προσπαθεια και συνεργασια φορεων και επιχειρησεων, δημοσιου και ιδιωτικου τομεα, μπορει να αποφερει συνδυαστικα πανω στο τριπτυχο «εκπαιδευση/συμπεριφορα οδηγησης – τεχνικο περιβαλλον/δρομοι – ελεγχος» ενα θετικο αποτελεσμα στην περαιτερω μειωση των θανατων απο τροχαια ατυχηματα. Ισως, τωρα, ειναι περισσοτερο στο χερι μας το να μη σκοτωθουμε, η να μη γινουμε ακουσια δολοφονοι…
