Φτιάχνοντας μια χρονομηχανή, μέρος 3ο

“…The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.” 
Robert Frost, “Stopping by Woods on a Snowy Evening.”


Γραφει ο Ξενιος Κοφτερος

Ειμαστε στη μεση του Χειμωνα, κυριολεκτικα, και μεταφορικα οσον αφορα το εγχειρημα 1750 GTV και, οπως και ο ποιητης, εχουμε πολυ δρομο ακομη μεχρι την «ξεκουραση».


Με τον φιλο Βασιλη, σας αφησαμε καπου στο καλοκαιρι, πριν τις διακοπες, οταν, θελοντας και μη, οι ρυθμοι χαλαρωνουν, το παζαρι νεκρωνει και ξεκιναει η αναγομωση ψυχων και μηχανων.


Με την επιστροφη στην καθημερινοτητα, η 1750 βρεθηκε στην γωνια ενος φανοποιειου να περιμενει υπομονετικα τον μερακλη μαστορα που θα της φεροταν με τρυφεροτητα και θα επανεφερε τις καμπυλες τις στις σωστες διαστασεις, θα εδιωχνε τα σκουριασμενα μερη και θα αποκαθιστουσε την χαμενη αιγλη της.


Η δουλεια ξεκινησε σιγα σιγα, στα χερια ενος μαστορα παλιας κοπης (ολως τυχαιως και αυτος Βασιλης), Σαλονικιου. Αργα, αργα, με το μετρο στο χερι, δειλα δειλα με το κοπιδι, απαλα απαλα με την κολληση αρχισε να της δινει μορφη. 


Τα πεντηκοστα της γενεθλια τα περασε κει μεσα, ανωνυμα, σκονισμενα και γυμνη με την ελπιδα τα πεντηκοστα-πρωτα να ειναι, οπως τοτε, καινουρια


Το πισω μερος, το πιο δυσκολο μερος του εγχειρηματος, ηθελε ολοκληρωτικη αλλαγη, γι’ αυτο και αργησε σχετικα, για να γινουν ολοι οι απαραιτητοι ελεγχοι, μετρησεις και κολλησεις. Μετα σειρα πηραν τα πατωματα, που και αυτα, αφου αλλαχτηκαν και τα τεσσερα ηθελαν δοσεις μαστοριας στο ραψιμο.


Στη σειρα τωρα ειναι η μουσουδα, που εχει και αυτη πολλες αμαρτιες. Θα αλλαχθει με αλλη, αφου γινουν παλι ολες οι απαραιτητες μετρησεις και κολλησεις.


Ο Βασιλης ανυπομονει απο τη μια να την παρει πισω, για να αρχισει το μαγικο στησιμο, κομματακι κομματακι σαν παζλ, να παρει σαρκα και οστα.


Εγω απο την αλλη, κοιμαμαι και μετραω τα πραγματα που ακομα λειπουν, τα πραγματα που ακομα δεν βρηκαμε, τα πραγματα που δεν προκειται να βρουμε. Στον ξυπνιο απλα σκεφτομαι που θα βρω τα λεφτα για ολα αυτα.


Χρονικα, τα ταξιδι φανταζει μικρο, τεσσερις-πεντε μηνες ακομη, ψυχολογικα; Τεραστιο. Το θεμα αναπαλαιωση το κανεις οταν εχεις βαθιες τσεπες και πολυ χρονο. Ιδανικα και τα δυο αλλα χωρις το πρωτο δυσκολα. Τουλαχιστον για σωστη αναπαλαιωση. 


Στην δικη μου περιπτωση, οπως παντα, μετραει ο ερωτας, ο τυφλος, που σε παρασερνει, χωρις να σκεφτεσαι τις συνεπειες. Για ελαχιστα αυτοκινητα θα εκανα αυτο που κανω τωρα, μ’ αυτην. Επειδη ακριβως ειναι ΑΥΤΗ!


Ευελπιστω, φιλοι μας, να τα ξαναπουμε στο τελος του χειμωνα, οταν θα εχει τελειωσει απο το φαναρτζιδικο και θα εχουμε τουλαχιστον μια σωστη καροτσα στα χερια μας.

Tip: Το πρωτο και το δευτερο μερος του \”ταξιδιου\” της αναπαλαιωσης, μπορεις να τα διαβασεις εδω και εδω

Tip2: Ευχαριστουμε τον ιδιοκτητη της 50αρας, πια, \”κυριας\”, κ. Κοφτερο και τον κ. Βασιλη Καρικα του οικου Past Forward Restorations

Αφήστε μια απάντηση

Κορυφή
Vehicle added!
The vehicle is already in the wishlist!