Η Alfa Romeo απο τη δημιουργια της το 1910, ανεπτυξε μια πολυ στενη σχεση με τους αγωνες, με την παρουσια της σε αυτους να της επιτρεπει να αναπτυσσει ταχυτερα νεες τεχνολογιες ξεχωριζοντας απο τον ανταγωνισμο, ενω οι επιτυχιες της σε δρομους και πιστες σε ολο τον κοσμο, εκτοξευσε τη δημοφιλια των μοντελων της, αλλα και τη φημη της μαρκας στο συνολο της.
Μια τετοια περιπτωση αποτελει και εκεινη της 155, ενος μοντελου που αρχικα κατηγορηθηκε ως θυμα του “badge enginnering”, αλλα συντομα εδωσε την απαντηση του στους επικριτες μεσω των αγωνων. Με την κατακτηση το 1992 του Ιταλικου Πρωταθληματος Superturismo απο την 155 GTA, δοθηκε η αφορμη ωστε πολυ συντομα η Alfa Romeo να ετοιμασει την «εισβολη» της στην εδρα των Γερμανων.
Τη δεκαετια του 1990, το Deutsche Tourenwagen Meisterschaft –γνωστοτερο και στη χωρα μας ως DTM- ειχε εξαιρετικη δημοτικοτητα που ξεπερνουσε κατα πολυ τα συνορα της Γερμανιας. Οι κανονισμοι επετρεπαν στις ομαδες να παρουσιαζουν ριζικα τροποποιημενες εκδοσεις αυτοκινητων παραγωγης, με το αποτελεσμα να εντυπωσιαζει σε επιπεδο επιδοσεων, ηχου, αλλα και εμφανισης. Μερικα απο τα ελαχιστα πραγματα που δεν μπορουσαν να τροποποιηθουν ηταν η χωρητικοτητα του κινητηρα και το υλικο του μπλοκ του κινητηρα. Παραλληλα, το 1993, ενας νεος κανονισμος στην κατηγορια D1 περιορισε τον αριθμο των κυλινδρων στους 6 και τη χωρητικοτητα στα 2.5 λιτρα.
Υπο την ηγεσια του Giorgio Pianta, η αγωνιστικη ομαδα της Alfa Romeo, η Alfa Corse, σχεδιασε ενα εντυπωσιακο αγωνιστικο αυτοκινητο, γυρω απο τον «μονομπλοκ» 2.5 (2.498 κ.εκ.) V6 κινητηρα της 155 παραγωγης (οι δυο πλευρες του μπλοκ του V κινητηρα ηταν κατασκευασμενες απο ενα μονοκομματο κομματι). Απο εκει και περα οι μηχανικοι ηταν απολυτα ελευθεροι να δημιουργησουν και ετσι γεννηθηκε η 155 2.5 V6 TΙ.
Πρωτα απ’ ολα, οι μηχανικοι εστρεψαν τον κινητηρα κατα 90ο, τοποθετωντας τον σε διαμηκη διαταξη, ετσι ωστε να εφαρμοστει μεταδοση της κινησης και στους τεσσερις τροχους, οπου μεσω κιβωτιου 6 σχεσεων οι μπροστα τροχοι λαμβαναν το 33% της ροπης και οι πισω το υπολοιπο 67%. Οι βαλβιδες εισαγωγης ηταν κατασκευασμενες απο τιτανιο, υπηρχε βεβαια συστημα ξηρης λιπανσης, αλλα και ενα ηλεκτρονικο συστημα που συνεργαζοταν με δυο τριοδικους καταλυτες που περιοριζαν τις εκπομπες ρυπων. Με βαρος μολις 110 κιλα, ο V6 κινητηρας απεδιδε 420 ιππους στις 11.800 σ.α.λ., με το συνολο της 155 V6 TΙ να ζυγιζει μολις 1.040 κιλα, λογω και του κατασκευασμενου απο ανθρακονηματα αμαξωματος. Η τελικη ταχυτητα αυτης της ξεχωριστης 155 εφτανε τα 260-300χλμ./ωρα αναλογα με τις ρυθμισεις στο κιβωτιο και τις αεροδυναμικες πτερυγες.
Λεγεται οτι τα ασχημα σε εμφανιση αγωνιστικα αυτοκινητα ειναι εκεινα που κατακτουν τις νικες. Η 155 V6 TI απεδειξε με εμφατικο τροπο το αντιθετο, αφου παρα το πανεμορφο αμαξωμα της καταφερε ηδη στο ντεμπουτο της, στον πρωτο αγωνα του DTM του 1993 στην πιστα του Zolder να κατακτησει τη νικη. Ο Nicola Larini, αναμεσα σε μια στρατια απο Mercedes-Benz, BMW και Opel εδωσε ενα πρωτο στιγμα των δυνατοτητων της νεας αγωνιστικης Alfa Romeo, την οποια θα οδηγουσε στο θριαμβο, κατακτωντας σχεδον τις μισες νικες της σαιζον και βεβαια τον τιτλο του Γερμανικου θεσμου. Το επιθετικο ρυγχος, τα φαρδια φτερα και πανω απ’ ολα οι χαρακτηριστικες γυριστες προς τα πανω τετραπλες αποληξεις των εξατμισεων που κυριαρχουσαν στο πισω μερος μαζι με την ευμεγεθη μαυρη αεροτομη δημιουργησαν την πλεον ξεχωριστη παρουσια στο θεσμο.
Βλεπε επισης
Εκτος απο την κορυφαια αεροδυναμικη αποδοση και την ισχυ του ατμοσφαιρικου V6 κινητηρα –που εντυπωσιαζε και με τον ηχο του- η επιλογη της τετρακινησης για την μεταδοση της κινησης ηταν καιριας σημασιας για τη θριαμβευτικη πορεια της Alfa Romeo. Αυτο εγινε ξεκαθαρο στους αγωνες υπο βροχη, οπως στο Zolder, οπου τον Larini στη δευτερη θεση ακολουθησε ο Christian Danner επισης με 155 V6 TI, ενω στο δευτερο αγωνα η Alfa Romeo εκανε το 1-2-3 με τους Larini, Danner και Nannini.
Στο τελος της χρονιας ο Larini τερματισε με 261 βαθμους, με τον 2ο Roland Asch να φτανει μολις τους 204 βαθμους οδηγωντας την AMG-Mercedes 190E. Παραλληλα η 155 2.5 V6 TI ειχε κατακτησει 12 απο τους 20 αγωνες του Deutsche Tourenwagen Meisterschaft για το 1993, αφηνοντας εκπληκτο το κοινο και τον ανταγωνισμο με τη δυναμικη της. Μεχρι το τελος της καριερας της το 1996, η Alfa Romeo 155 V6 TI θα κατακτουσε συνολικα 38 νικες και θα εμενε στην ιστορια ως ενα απο τα πιο ξεχωριστα αγωνιστικα αυτοκινητα, ιδιαιτερα για τον ηχο του V6 κινητηρας της, για τον οποιο εχουν αφιερωθει εκατονταδες videos στο youtube, οπως το παρακατω:
